Greenpeace Argentinie: hoe bekostigt Suriname haar IWC-lidmaatschap?

Waarom is Suriname lid van de Internationale Walvis Commissie

28-04-2007 door: Paul Kraaijer



Zwolle, Nederland, 28-04-2007 – Het lidmaatschap van Suriname van de International Whaling Commission (IWC) roept vragen op. Immers, waarom zou een land als Suriname lid zijn van een internationale organisatie die zich richt op de gang van zaken rond onder andere de walvisvangst? Suriname is zelf niet bekend met walvisvangst, walvisvlees wordt in het land niet gegeten en het land doet zelfs niet aan het zogenoemde ‘whale watching’.

Suriname werd in 2004 lid van de IWC. Jaarlijks houdt de IWC een internationale vergadering. De 59e jaarlijkse vergadering vindt dit jaar in mei plaats in Anchorage, Alaska.

Het stemgedrag van de Surinaamse vertegenwoordiger heeft de afgelopen jaren de aandacht getrokken in negatieve zin. Jaswant Sahtoe bleek ieder jaar exact hetzelfde stemgedrag te hebben als Japan. Japan wil dat het verbod op de commerciële walvisvangst wordt opgeheven. Suriname staat hierin achter Japan. Maar waarom?
Geruchten zoemden rond.

Japan zou Suriname omkopen.
Opvallend is het aantal kleine lidstaten sinds 2000 in de IWC. In 1999 verklaarde Japan dat het zou gaan werken aan een toename van zijn aantal vrienden in de IWC. Dat is gelukt gelet op het lidmaatschap sinds 2000 van Nicaragua, Ivoorkust, Mongolië, Tuvalu, Mali, Kiribati, Gambia, Nauru, Kameroen, Togo, Cambodja, Mauritanië, Marokko, Gabon, Benin, Palau, de Marshall Islands en Suriname.

Japan blijft ontkennen dat zij stemmen heeft gekocht om daarmee te streven naar opheffing van het verbod op commerciële walvisvangst.

Maar, algemeen wordt aangenomen dat Japan alle kosten vergoed voor het IWC-lidmaatschap van nieuwe leden en de kosten die de nieuwe lidstaten moeten maken om deel te kunnen nemen aan de jaarlijkse vergaderingen van de commissie. Het is verder bekend dat het Japanse Visserij Agentschap bepaalde landen financieel ondersteund. Zo werd in februari van dit jaar bekend dat Japan aan Suriname een bedrag van 7 miljoen US dollar schenkt voor de bouw van een visserijcentrum.
De Japanse vertegenwoordiger in de IWC beweerde op 23 april nog dat beschuldigingen over omkoping ‘een belediging is van de soevereiniteit van de lidstaten van de IWC om te stemmen zoals zij wensen’.

De afgelopen jaren is door Japan echter diverse malen erkend dat zij aan bepaalde landen steun biedt vanwege belangen in de IWC.
In juli 2001 erkende Maseyuku Komatsu van het Japanse Visserij Agentschap tegenover ABC TV in Australië, dat Japan landen hulp biedt en dat die hulp een ‘belangrijk stuk gereedschap is’ om steun te verkrijgen voor het hervatten van de commerciële walvisjacht. ‘Japan has to use tools op diplomatic communications and promises of overseas development aid to infuence members of the International Whaling Commission’, aldus Komatsu in de Britse krant The Guardian op 19 juli 2001.

In dat zelfde jaar verklaarde de toenmalige minister-president van Antigua en Barbuda, Lester Bird, in een interview met de Caribbean News Agency, dat zolang de walvis nog geen bedreigde diersoort is er geen enkele reden is om Japan in de IWC niet te steunen en dan ook nog eens daarvoor enige hulp te ontvangen. ‘I am not going to be a hypocrite; that is part of why we do so.’, aldus Bird.

Op 18 juli 2005 deed ook de toenmalige IWC-vertegenwoordiger voor de Solomon Islands, Albert Wata, een uitlating over Japanse steun in ruil voor een stem. Wata verklaarde op ABC TV (Australië): ‘The Japanese pay the government’s subscriptions. They support the delegations to the meetings in terms of meeting airfaires and per diem.’

In april 2002 werd duidelijk dat Japan geld had geschonken aan de regering van Grenada voor de International Whaling Commission. Het voormalige lid van de IWC voor Grenada, Michael Baptiste, verklaarde met dat geld betaald te zijn.

Atherton Martin nam in juli 2005 ontslag als minister van Visserij op Dominica, omdat zijn land in de IWC tegen een voorstel had gestemd voor een beschermd walvisgebied. Het Kabinet was daar echter voorstander van. Later bleek dat er onduidelijkheden waren rond de financiering van deelname aan de IWC door de Dominica-vertegenwoordiger. Volgens Martin kon niemand in de regering aangeven hoe de deelname aan de IWC werd bekostigd. ‘I don’t think the international legal community has come up with a term yet to describe this blatant, purchasing of small country governments by Japan.’

Greenpeace Argentinië vraagt zich af hoe Suriname deelname aan de IWC bekostigd. Een lidstaat betaalt voor haar lidmaatschap jaarlijks 13.000 US dollar. Naast het lidmaatschapsgeld is een land ook jaarlijks kosten kwijt aan de reis naar de jaarlijkse vergadering en aan hotelkosten. Uit onderzoek blijkt, dat enkele IWC-lidstaten die kosten krijgen vergoed van het Japanse Visserij Agentschap.

Inmiddels is de Surinaamse overheid benadert met het verzoek om openheid van zaken te geven met betrekking tot het bekostigen van het IWC-lidmaatschap.

Greenpeace blijft een van de meest kritische volgers van het Surinaamse stemgedrag in de IWC. Volgens Milko Schvartzmann, campagneleider ‘walvissen’ Latijns Amerika van de Argentijnse afdeling van Greenpeace, zijn Surinaamse argumenten inzake de walvisjacht nooit in een wetenschappelijke uitgave verschenen.

De argumenten zijn slechts een herhaling van de propaganda van het Japanse Visserij Agentschap, aldus Schvartzmann. (Schvartzmann: ‘All arguments about whaling that Suriname Government have been using are false, and never were published in any scientific peer review paper, they are only a repetition of Japan Fisheries Agency propaganda.’)

De hardnekkigheid waarmee de Surinaamse overheid blijft volhouden dat van enige vorm van omkoping door Japan in de IWC geen sprake is, is opvallend. De afgelopen jaren blijken voldoende feiten boven water te zijn gekomen, waaruit blijkt dat Japan IWC-lidstaten aan zich wil binden in ruil voor met name financiële steun. Inmiddels staat Suriname alleen als Latijns Amerikaans land met haar steun aan Japan in de IWC. De lidstaten Brazilië, Chili, Argentinië, Nicaragua, Panama en Belize zijn tegenstanders van de jacht op walvissen.

In december 2006 kwamen zelfs de IWC-landen Argentinië, Brazilië, Mexico, Peru, Chili en Panama bijeen in Buenos Aires om onder andere te praten over ‘whale watching’.

Bij deze bijeenkomst waren ook regeringsvertegenwoordigers aanwezig van Ecuador, Guatemala en de Dominicaanse Republiek en diplomaten van de ambassades van Colombia, Uruguay en Venezuela. ‘Whale watching’ toerisme is een belangrijke bron van inkomsten geworden. Deze vorm van toerisme moet volgens de ‘Buenos Aires Groep’ worden gestimuleerd. Verder blijven zij fel gekant tegen de hervatting van commerciële walvisvangst en pleiten zij voor beschermde gebieden voor walvissen in de zuidelijke Atlantische Oceaan en het zuidelijke deel van de Stille/Grote Oceaan. Chili wordt de gastheer voor de 60e jaarlijkse vergadering van de IWC in 2008.

Opvallend is dat bij deze 'Buenos Aires Groep' Suriname ontbreekt…..

Jaswant Sahtoe was niet voor een reactie bereikbaar.

Japan ontkent omkopingbeschuldigingen in Walviscommissie

Stemgedrag Suriname in IWC niet gekocht door Japan

23-04-2007 Door: Paul Kraaijer


Zwolle, Nederland, 23-04-2007 – Het stemgedrag van Suriname in de International Whaling Commission (IWC) is de afgelopen jaren niet beïnvloed door Japan. Dat beweert Minou Morimoto, de Japanse vertegenwoordiger in de IWC.

Sinds het lidmaatschap in 2004 van Suriname heeft de Surinaamse vertegenwoordiger in de IWC, Jaswant Sahtoe, gestemd voor het opheffen van het verbod op de commerciële walvisvangst.

Al snel gingen er geruchten dat Japan, de grootste voorstander van het opheffen van dat verbod, kleine landen omkocht om stemmen te vergaren tijdens de jaarlijkse vergaderingen van de IWC. Ook Suriname zou zijn omgekocht. Het Wereld Natuur Fonds en Greenpeace beschuldigden de Japanse vertegenwoordiging in de IWC van omkoping tijdens de 56e vergadering van de IWC in juli 2004 in Italië.

Een jaar later kwamen de beschuldigingen terug. In een ingezonden brief in de grootste Surinaamse krant de Ware Tijd op 19 februari 2005 liet Milko Schvartzmann van Greenpeace Argentinië weten bezorgd te zijn over het stemgedrag van Suriname in de IWC. De Surinaamse vertegenwoordiger in de commissie, Sahtoe, heeft zich altijd fel verzet tegen de beschuldigingen.

Toch kwamen de corruptie verdachtmakingen begin dit jaar weer boven water in de Surinaamse media. Japan schonk Suriname 7 miljoen US dollar voor de financiering van een tweede visserijcentrum in Bethesda. Minister Lygia Kraag-Keteldijk haastte zich om duidelijk te maken dat het stemgedrag van Suriname in de IWC geen enkele invloed heeft gehad op de Japanse financiële steun.

Binnenkort wordt de 59e jaarlijkse IWC-vergadering in Anchorage, Alaska, gehouden. De milieubeweging zal met belangstelling het stemgedrag van onder andere Suriname in de gaten houden.

Bij monde van de Tweede Secretaris van de Japanse ambassade in Nederland, Masatada Takemoto, laat de Japanse vertegenwoordiger in de IWC weten dat de beschuldiging over omkoping ‘een belediging is van de soevereiniteit van de lidstaten van de IWC om te stemmen zoals zij wensen’.

‘Beschuldigingen over het kopen van stemmen vormen onderdeel van bedreigingen en intimidaties door enkele NGO’s tegen Caribische- en buurlanden die het principe van duurzaam gebruik van alle zeeorganismen inclusief walvissen hebben gesteund.’, aldus Morimoto, de Japanse vertegenwoordiger in de IWC. Morimoto: ‘Het is niet verrassend dat landen die afhankelijk zijn van de zee op een gelijke manier stemmen in de IWC als Japan.’

Hij benadrukt verder, dat het voor Japan gebruikelijk is om allerlei landen wereldwijd hulp te bieden, dus ook Suriname. Onder die landen bevinden zich ook landen als Argentinië, Brazilië, India en Mexico. Deze landen zijn tegenstanders van de walvisjacht.

Noot:
Een groot artikel over het stemgedrag van Suriname in de IWC: zie 13 april 2007.
Ter volledigheid hieronder de gehele reactie van de Japanse vertegenwoordiger in de IWC die ik heden heb ontvangen:

23 April 2007

Dear Mr. Paul Kraaijer,

With regard to your e-mail to Mr. Morimoto dated 22 April, I would like toanswer your question.

Japan is one of the world’s largest donor in development assistance, providing aid to over 150 countries. This aid is not linked to the policiesof recipient nations on specific issues. In fact, Japanese aid is provided to a number of countries including Argentina, Brazil, India and Mexico thatare opposed to whaling. Allegations of vote buying are part of a campaign of threats and intimidation by some NGOs against Caribbean and neighboring nations that have supported the principle of sustainable use of all marine resources including whales.

It is not surprising that nations dependant on the resources of the seawould vote in a similar manner to Japan in the IWC. Assertions that their votes have been bought are an insult to the sovereignty of these nations to vote as they wish within the IWC. In addition, I recognize that the Surinamese government be a member of IWCbased on the ICRW (the International Convention for the Regulation of Whaling) procedure properly.

I hope the answer is enough for you.

Best regards,

Masatada TAKEMOTO (Mr.)
Second Secretary
Embasy of Japan

Blijft Suriname Japan steunen in Internationale Walvis Commissie?

Standpunt Suriname in internationale walvisvangst
Geruchten omkoping door Japan nog niet verdwenen

13-04-2007 door: Paul Kraaijer

ZWOLLE, Nederland, 13-04-2007 - Sinds de aanvang van het lidmaatschap van Suriname op 14 juli 2004 van de International Whaling Commission, is het stemgedrag van de Surinaamse vertegenwoordiger tijdens de jaarlijkse bijeenkomsten van de commissie omgeven door insinuaties en verdachtmakingen. Immers, Suriname bleek Japan te steunen in het streven naar opheffing van het tijdelijke verbod op de commerciële walvisvangst. Dat verbod werd in 1986 van kracht. Wat gaat Suriname bij de 59e vergadering van de IWC doen, die in mei wordt gehouden in Alaska?

De steun aan Japan is opvallend: wat is het belang van Suriname als het vangstverbod wordt opgeheven? Komt er na opheffing van het verbod een hoeveelheid walvisvlees in de Surinaamse keuken? Of zit er toch ergens geldelijk gewin in voor de Surinaamse overheid...

Vanwaar die steun aan Japan?
Vanuit organisaties als Greenpeace en het Wereldnatuur Fonds werd gesuggereerd dat Suriname zich had laten omkopen door Japan. Dit zou gebeurd zijn tijdens de 56e vergadering van de IWC in Italië, juli 2004. Japan benaderde de vertegenwoordigers van een aantal kleinere lidstaten om hun steun te verwerven.

Maar in alle redelijkheid kun je je afvragen wat de toegevoegde waarde is van het lidmaatschap van landen als Marokko, San Marino, Mongolië, Benin, Luxemburg, Oman en Suriname.

Binnenkort vindt de 59e vergadering plaats in het Amerikaanse Anchorage (Alaska). Welk standpunt gaat Jaswant Sahtoe, beleidsadviseur bij het Ministerie van Landbouw, Visserij en Veeteelt, dan namens Suriname innemen?

Tijdens de vergadering van de Internationale Walvis Commissie in 2004 bleek Sahtoe Japan te steunen. Zo zei de Surinaamse vertegenwoordiger onder andere, dat het mogelijk moet worden om weer te starten met de commerciële walvisvangst in een tijd dat op plekken in de wereld mensen moeite hebben om voedsel te vinden. Dit argument werd door milieuorganisaties van tafel geveegd. Walvissen voeden zich immers vooral in gebieden waar geen mensen aanwezig zijn en met organismen waarop door de mens niet wordt gevist. Toch blijkt de afgelopen jaren dat het aantal landen dat Japan steunt geleidelijk aan het stijgen is: 9 landen in 2000, 15 in 2001 en 21 in 2003.

In het voorjaar van 2005 trok de Argentijnse afdeling van Greenpeace aan de bel, in aanloop naar de 57e vergadering van de IWC in Zuid-Korea. Via een ingezonden brief in het Surinaamse dagblad de Ware Tijd toonde Milko Schvartzmann van Greenpeace zijn bezorgdheid over het standpunt van Suriname inzake de commerciële walvisvangst. ‘Wij merken op dat het Surinaamse stemgedrag bij de IWC precies hetzelfde geweest is als dat van Japan.

Regeringsleden van sommige Caribische en Centraal-Amerikaanse landen hebben wel erkend dat hun stem beïnvloed was door de financiële hulp die Japan hen gaf. Daardoor staat Suriname bekend als één van de ‘gekochte stem-landen’.’, aldus Schvartzmann op 19 februari 2005 in de Ware Tijd. Het stemgedrag van Suriname is des te opmerkelijk, omdat het met een stem tegen het beschermen van walvissen ook stemt tegen een duurzame en milieuvriendelijke manier van leven voor vele leefgemeenschappen aan de kusten van Latijns Amerika. Juist activiteiten als ‘whale watching’ levert vele kustdorpen de broodnodige inkomsten op.

De zware kritiek en beschuldigingen van Greenpeace kwamen hard aan bij de Surinaamse vertegenwoordiger in de IWC, de heer Sahtoe. Hij verwierp de omkoping verdachtmakingen. Zijn stemgedrag was gebaseerd op het beleid van zijn ministerie van LVV: het stimuleren van duurzame visserij en duurzame benutting van maritieme hulpbronnen. Suriname is dan ook alleen voor een verbod op walvissen die daadwerkelijk met uitsterven worden bedreigd, zoals de blauwe vinvis. Voor andere soorten zou, volgens Sahtoe, de vangst in banen moeten worden geleid. Hij kan het echter ook niet laten om in publicaties te wijzen naar landen als Australië, Amerika en Nederland die nu tegenstanders zijn van de walvisvangst, maar in het verleden aan de basis hebben gestaan van de bijna uitroeiing van enkele walvissoorten.

Tijdens de 57e jaarlijkse bijeenkomst in Ulsan, Zuid-Korea, van de IWC lukte het Japan weer niet om steun te krijgen voor de zo door het land gewenste hervatting van de commerciële walvisvangst. Ook tijdens deze vergadering stond Suriname achter Japan. Overigens wordt dit Surinaamse standvastige standpunt onderschreven door twaalf andere CARICOM-landen. Volgens Suriname blijft het land zich inzetten voor het beschermen van bedreigde walvissen. Maar, aldus de Surinaamse vertegenwoordiger binnen de IWC, van de tachtig soorten walvissen worden er ‘slechts’ rond de twaalf ernstig bedreigd. ‘Van de overigen is de populatie dusdanig groot dat er commercieel op ze gejaagd mag gaan worden.’, aldus visserijbeleidsmedewerker Albert van Dijk van LVV tegenover de Ware Tijd in juni 2005. Hij ergert zich aan de emotie-politiek van organisaties als Greenpeace. De walvisvaart is nu alleen toegestaan voor wetenschappelijke doeleinden. Maar in Noorwegen, op IJsland en in Japan is walvisvlees nog steeds een lekkernij en is het duidelijk dat deze landen niet vanwege wetenschappelijke doeleinden de grote zee zoogdieren op gruwelijke wijze vangen en doden.

Voorspelbaar was natuurlijk het stemgedrag van Suriname tijdens de 58e bijeenkomst van het IWC op 16 en 17 juni 2006 op St. Kitts. Ook tijdens de derde vergadering waar Suriname aan deel nam, steunde de heer Jaswant Sahtoe Japan. Het lukte Japan echter ook nu weer niet om een meerderheid in de IWC te krijgen voor het opheffen van het vangstverbod. Maar, slechts twee stemmen kwam de Japanse vertegenwoordiger tekort.

Boven het stemgedrag van Suriname blijft echter een waas van omkoping hangen

Geruchten hierover sluimeren voort en soms zijn er momenten dat zij worden versterkt. Zoals begin dit jaar. Bekend werd dat Japan een tweede visserijcentrum aan Suriname schenkt. Dit moderne centrum in Bethesda wordt door Japan voor maar liefst 7 miljoen US Dollar gefinancierd. De bouw start in juni dit jaar en verwacht wordt dat in augustus 2008 het centrum gereed is. Volgens minister Lygia Kraag-Keteldijk van Buitenlandse Zaken heeft het stemgedrag van Suriname binnen de IWC geen enkele invloed gehad op de Japanse financiële steun. Het ministerie van LVV haastte zich te verklaren dat Japan al ruim dertig haar de visserijsector in Suriname ondersteunt.
De Surinaamse overheid tracht iedere verdenking in de richting van omkoping door Japan tijdens vergaderingen van de International Whaling Commission naar het rijk der fabelen te verwijzen.
Van 28 tot 31 mei dit jaar wordt de 59e jaarlijkse IWC-vergadering gehouden in Alaska.

Gaat Suriname weer Japan steunen?

Het ligt voor de hand. Vooral nu Suriname onlangs enkele miljoenen van Japan heeft ontvangen voor de bouw van een tweede visserijcentrum, zal de heer Sahtoe het niet in zijn hoofd halen om Japan binnen de International Whaling Commission af te vallen….dit is nu eenmaal een Surinaamse wijze van ‘politiek’ bedrijven die erg hardleers is.