(Bron foto: VHP) |
Met enorme bevreemding heb ik het artikel, over het zogenaamde troosteloos beeld dat de VHP over het binnenland schetst, gelezen. Als de VHP stelt dat het binnenland stiefmoederlijk wordt behandeld, is het de vraag wie of welke regering het binnenland aldoor stiefmoederlijk heeft behandeld.
NDP-regeringen hebben altijd het beste met het binnenland voor. Ik memoreer de instelling van de tien zetels voor het binnenland door Desi Bouterse. De achterliggende gedachte was dat de ontwikkeling van het binnenland een positieve boost zou krijgen als vertegenwoordigers van en uit het gebied zelf de belangen van hun gebied zouden bepleiten in het hoogste orgaan van de Staat.
Voor wat de ontwikkeling van het binnenland betreft, is de NDP ook altijd consistent geweest. Vandaar dat deze partij steeds zichtbaar vertegenwoordigd is in het binnenland. Niet alleen op hoogtij dagen, kort voor een verkiezing of bij een toevallige installatie van een partijkern. Ook toen delen van het binnenland werden geteisterd door de overstroming, heeft de president terecht voor gekozen om ruim twee weken lijfelijk aanwezig te zijn en acties te (doen) ondernemen teneinde het leed van de slachtoffers te verzachten.
Delen van de oppositie, waaronder de VHP, vonden het toen een verspilling van staatsmiddelen, dus onnodig, en verweten de president een snoepreisje te maken naar het binnenland slechts omdat enkele mensen natte voeten hadden door de toen hoge waterstand van de rivier. Hoe inhumaan en barbaars kwam dit over bij de samenleving, voornamelijk de binnenlandbewoners.
We herinneren ook aan de zeer denigrerende opmerking van een volksvertegenwoordiger van de VHP naar een collega afkomstig uit het binnenland toe: 'hij is uit het bos, maar het bos is niet uit hem.'
Als het aan de VHP lag zou de kleinschalige goudsector allang niet meer bestaan. De oplossing van de VHP in dit kader is 'clean sweep'. De binnenlandbewoners die werken in de sector zouden het bekijken. Wat komt de VHP ons dan vertellen over het binnenland?
De inspanningen van de NDP in het binnenland hebben geresulteerd in 5 waardige zetels in dit gebied. Ondanks de schaarse beschikbare financiële middelen, heeft de regering recentelijk kunnen bewerkstelligen dat ongeveer vijfhonderd huishoudens in en rond Pokigron zijn voorzien van elektriciteit met behulp van een hybride opwekcentrale. Dit wel na 42 jaar de onafhankelijkheid en 3 termijnen regering Venetiaan, waar de VHP ook steeds deel van heeft uitgemaakt. Hoe stiefmoederlijk was het niet om dit deel van het binnenland decennialang de ontwikkeling van hun gebied te onthouden? Was dat geen troosteloos beeld?
Is het ook belazerij om het gebied 1x24 uur per dag van elektriciteit te voorzien? Het district Brokopondo kreeg pas onder de NDP regering van 1996 elektriciteit. De VHP vond het onder de Frontregering niet nodig hiervoor te helpen zorgen.
Was het ook belazerij om de bewoners van Brokopondo, die grote offers brachten voor de elektriciteit van grote delen van Suriname, van stroom te voorzien? In één adem valt te noemen de oplevering van het medisch centrum te Tapoeripa waarin ook specialistische zorg zal worden aangeboden aan patiënten. Bellen, internetten, 1x24 uur elektra, en schoon drinkwater zijn nu voor dit deel van het land beschikbaar. Zo zijn er vele andere ontwikkelingsinitiatieven in het binnenland die president Bouterse sinds zijn aantreden heeft ondernomen. Zoals de NDP recent in een verklaring stelde, is het manifest dat de VHP niet in staat is welk punt dan ook te maken, zonder de NDP, de coalitie of de regering zwart te proberen te maken.
Ik doe in navolging van de NDP een beroep op de VHP om dit heilloze pad te verlaten. Toen ik samen met collega parlementariërs in DNA vroeg om opheldering over het afbouwen van de school te Malobi kreeg de VHP kennelijk helemaal geen hoogte van. Het was nog een ver-van-mijn-bedshow. Frappant dat de VHP nu pas, daar zij een kern heeft opgericht te Malobi, schijnt te willen opkomen voor het dorp.
Wanneer het aankomt op het oplossen van het grondenrechtenvraagstuk dan zullen we zien of de VHP het meent met het binnenland en daadwerkelijk een einde wil brengen aan de geconstateerde stiefmoederlijke behandeling en het troosteloze beeld dat zij schetst. De markering van gebieden waarin er geen concessies door de overheid mogen worden uitgegeven, was al een probleem. Ook om nu enkele Srd’s extra aan grondhuur te betalen doet al zoveel stof bij hun opwaaien. Het afstaan van een uitgestrekt grondgebied aan de in stamverband levende volken zal hun ware aard weer doen opduiken.
In de toekomst zal blijken dat al deze bliksembezoeken de zoveelste schijnbeweging is.
Al komen de Grieken met geschenken, vertrouw ze niet!
Drs. Rossellie Cotino MSc.
Parlementariër NDP