dinsdag 4 april 2017

Den Blauwvinger: Moedige initiatiefneemster protest tegen regering Bouterse met de dood bedreigd

COLUMN: Het wordt tijd dat tegenstanders regeringsbeleid een (1) front gaan vormen

Met hap-snap-protesten, zonder enig onderling overleg, wordt nauwelijks iets bereikt

04-04-2017  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Het is één dame, Maisha Neus, die gewoon een protestoproep plaatste op haar Faebookpagina. Het was geen 'We Zijn Moe', geen VHP, geen NPS, geen vakbond, neen, het is gewoon een jonge vrouw met guts. Ze begon rond 29 maart voor een demonstratie tegen de regering Bouterseop te roepen via haar Facebookpagina, een demonstratie op maandag 3 april op het Onafhankelijkheidsplein te midden van de macht van het land, het presidentieel paleis en het parlement, De Nationale Assemblee.

Neus zei in een interview met NOS-correspondent Harmen Boerboom onder andere: 'De maat is gewoon vol. Zoals het nu gaat in Suriname kan het niet meer, en dus heb ik vorige week een oproep op Facebook gezet om te demonstreren. Iedereen klaagt over de economische situatie in het land, maar dat helpt niet. Ik wilde écht iets doen.' Zij verdient zeer veel respect. Zij durft wel.

En Maisha Neus heeft iets gedaan en ze ondervindt daarvan meteen de gevolgen. Wie nu eenmaal in Suriname zijn of haar nek boven het maaiveld uitsteekt wordt al snel het middelpunt van dreigementen, laster, vuilsmijterij, doodsbedreigingen, et cetera. Mensen die dat toen ontberen een voldoende herseninhoud, zijn laf, jaloers, ziekelijk, gewoon dom dus. Zo'n dombo is ene Chifaro Ligeon, die onderstaande bedreiging via social media aan het adres van Neus heeft geuit.


Deze persoon deugt dus niet en zou moeten worden opgespoord door de bevoegde autoriteiten en voor de rechter worden gesleept. Neen, misschien zou hij een …... moeten ontvangen. Je zou dat haast wensen. Neus heeft in ieder geval dinsdag 4 april aangifte van bedreiging gedaan bij het politiebureau aan de Keizerstraat in het centrum van Paramaribo.

De actievoerster in de dop wist in kort tijdsbestek toch rond de 1.000 demonstranten op de been te krijgen, op die maandag, de 3e april. Volgens sommigen was het het grootste protest tot nu toe tegen de regering Bouterse en voor het houden van nieuwe verkiezingen. Een mooi resultaat, maar toch te weinig.


Te weinig, immers in ogenschouw nemend hoeveel mensen lopen te jammeren over het regeringsbeleid en hoeveel mensen op social media het hardst 'schreeuwen' dat Bouterse moet verdwijnen van het politieke toneel, dan was de opkomst maandag te laag, veel te laag. Bouterse gaat daar niet wakker van liggen.

Maar, in Suriname wordt geen vuist gemaakt, er wordt onvoldoende samengewerkt door alle oppositionele krachten, er wordt niet daadkrachtig en op professionele wijze gemobiliseerd. Door het ontbreken van een solidaire samenwerking zal het aantal demonstranten laag blijven. Het ontbreekt ook aan één charismatische leider. Iemand als..... Bouterse.... tja....
In Suriname wordt te versplinterd actie gevoerd. Bij de demonstratie van maandag waren ABOP-parlementslid Edward Belfort, zijn collega Carl Breeveld (DOE) en SPA-voorzitter Guno Castelen aanwezig en VHP-leden. Maar, waarom mobiliseren de ABOP, de NPS en de Pertjajah Luhur hun achterban niet? Waar zijn de voorzitters van deze partijen?

Zo is bekend geworden, dat donderdag 6 april RaVakSur (Raad van Vakcentrales in Suriname) gaat protesteren met de Bond van Leraren (BvL), de Alliantie voor Leerkrachten in Suriname (ALS) en de Associatie van Kleine en Middelgrote Ondernemingen in Suriname (AKMOS). Het doel van hun actie is voornamelijk terugdraaiing van de recente verhoging van de benzineprijs, maar ook ombuiging van het beleid van de regering. Maar, waarom? Waarom hebben zij zich niet aangesloten bij de protesten van Neus?


Protest tegen regeringsbeleid leidt dus nog steeds niet tot een groots gezamenlijk protest.

Laten activiste Neus, Curtis Hofwijks van de protestgroep 'We Zijn Moe', de bonden, de oppositiepartijen in De Nationale Assemblee, organisaties in het bedrijfsleven, enzovoorts, de krachten bundelen, een overleg plannen en de tijd nemen om een grootste protestmanifestatie te organiseren, met een groot podium op het plein van Paramaribo, met catering, met goede sprekers en een goede band met kritische teksten.

Nu gebeurt het te vaak, dat vandaag wordt opgeroepen voor een protestactie voor morgen.... en dan ook nog op een door-de-weekse dag rond het middaguur en niet na drie uur 's middags, wanneer veel mensen van het werk zijn gekomen, of op een zaterdag.... Kortom, breed overleg en een brede organisatie om op een goede, meer professionele wijze, een manifestatie te organiseren en om deelnemers te mobiliseren via bijvoorbeeld onder andere posters/affiches, flyers en een speciale Facebookpagina.

Laat Suriname in verzet, in actie, komen via een gestructureerd en breed oppositioneel protest, want zoals er tot vandaag de dag is gedemonstreerd en actie gevoerd zet geen zoden aan de dijk en Bouterse? Die neemt deze protesten niet echt serieus en kijkt steeds weer glimlachend toe vanuit zijn paleis.

Hoogachtend,
Den Blauwvinger
4 april 2017
Amsterdam-Paramaribo