Den Blauwvinger: Bouterse speelt zijn machtsspelletje goed.... toch?

COLUMN: Oppositie heeft zich sinds mei 2015 buitenspel geplaatst – Stop met protesten tegen regeringsbeleid en werk toe naar verkiezingen in mei 2020

Bouterse op glijdende schaal richting autoritaire dictatuur

28-04-2017  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Laat mij, net als president Desi Bouterse, eens provocerend zijn.

Hij speelt het goed.

Hij maakt gebruik van bestaande wet- en regelgeving om het volk bijna monddood te maken.

Hij heeft met zijn NDP een meerderheid in het parlement, De Nationale Assemblee.

De oppositie heeft in mei 2015 de boot gemist.

De oppositie heeft geen stem in het parlement.

Bouterse weet zich omringd door trouwe – al dan niet corrupte – partijleden, die vooral social media en de staatsradiozender SRS (het NDP-propagandaprogramma 'Bakana Tori' gepresenteerd door Clifton Limburg, perschef van het Kabinet van de President) gebruiken om te provoceren en te intimideren, en de zogenoemde gewapende machten.

Hij weet zich verzekerd van beveiliging, een inlichtingendienst, traangas, pepperspray en wat dies meer zei.

Met intimiderende en provocerende acties wil Bouterse zijn opponenten de mond snoeren. Dat mag.
Maar, door intimiderende en provocerende waar bewapende en uitgedoste agenten en ME'ers in te zetten tegen vreedzame demonstranten - als ware zij terroristen - begeeft de vermeend volkspresident zich op het pad naar de dictatuur.

Een vergelijking met de actuele situatie in Venezuela ligt voor het grijpen. Bouterse en Maduro verschillen weinig in hun rol als president.
Als president is het hem ook gelukt om het 8 decemberstrafproces, waarin hij de hoofdrol speelt als hoofdverdachte, jaren te frustreren. Hij speelt het goed.

En de oppositie?

Die speelt het niet goed, die speelt het spel slecht.

Wat die nu moet doen, is per direct starten met de verkiezingscampagne voor 2020.

Immers, energie steken in protesten die niets uithalen zolang Bouterse zich gesteund weet door een democratische meerderheid in de Assemblee, heeft geen zin.

Iedereen met een dosis gezond verstand, ja ook de politieke oppositieleiders Santokhi, Rusland, Somohardjo, Brunswijk en nakomertje Breeveld, weten dat geen enkele demonstratie of manifestatie leidt tot een vrijwillig aftreden van president Bouterse.

Geduld betrachten.

Toewerken naar de verkiezingen in mei 2020, zorgen dat je als oppositie de NDP en Bouterse een zware nederlaag bezorgt.

Zorgen, dat de NDP uit de regering verdwijnt.

Zorgen, dat de NDP geen pluche meer bezit in de coalitie.

Dat is de manier om te strijden tegen Bouterse.
Dat is de manier om Bouterse te bestrijden.

Dat is de manier om als land de dictatuur vaarwel te zeggen en democratie en gerechtigheid weer te verwelkomen.

Niet nu als schapen tijd en energie verdoen aan zinloze demonstraties,

die slechts zorgen voor meer repressieve acties vanuit regeringszijde,

die slechts op den duur zorgen voor escalatie, geweldsuitbarstingen en dat met een kat in het nauw is te risicovol.

Geef Bouterse niet het gereedschap om zijn hijgerige pitbulls onder de ME en agenten af te sturen op het demonstrerende volk.

Voorkom, dat al dan niet met bivakmutsen getooide ME'ers en 'gewone' agenten hun onbedwingbare lusten kunnen gaan botvieren op vreedzame burgers die gebruikmaken van het grondwettelijk recht om te demonstreren tegen de regering en tegen Bouterse.

Zorg voor rust.

Laat Bouterse en zijn clan nog een paar jaartjes wanbeleid voeren en

kom als oppositie sterk naar boven in mei 2020, kom als oppositie in de coalitie en start dan het puinruimen en met het volk weer een twinkeling in de ogen te geven.

Het Surinaams volk is sterk en kan dat volhouden.

Geef het Surinaams volk als oppositie in mei 2020 de kans om op een democratische wijze Bouterse en zijn clan definitief op een zijspoor te plaatsen.

Kortom, geen demonstraties en acties meer – immers, waar leiden die toe? -, maar als algehele oppositionele krachten toewerken naar een grootse verkiezingswinst in 2020 en Bouterse met pensioen sturen.

Hoogachtend,

Den Blauwvinger

28 april 2017

Amsterdam-Paramaribo

Den Blauwvinger: Eugene noodgedwongen door het stof...

COLUMN: Spijtbetuiging bewindsman mosterd na de maaltijd als van een koe van zondag...

Opgewonden standje weet zich amper in ministerieel gareel te houden

25-04-2016  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Eugene ging dan toch, eindelijk, door het stof.

Dagen na zijn gewraakte uitspraken.

Dagen na door Jan en Alleman gespuwde kritiek.

Hij sprak Chinezen toe in Sranantongo tijdens een rouwdienst voor een vader en zijn zoon die omkwamen in hun door overvallers in brand gestoken supermarkt ergens in het binnenland.

Eugene pleitte voor een wetsaanvulling.

Neem het recht in eigen hand als 'snesi's', dat was – kort weergegeven – zijn boodschap.

Schiet gewoon een – potentiële – overvaller neer.

Schiet gewoon een – potentiële – overvaller dood.

Want, dààr kwam het gewoon op neer.

Een harde boodschap, zo zei hij zelf.

Een ongenuanceerde boodschap.

Een minister onwaardige boodschap.

Het recht in eigen hand nemen?

Waar ligt de grens?

Wist die Van der San wat hij zei?

Natuurlijk, de man staat bekend om zijn scherpe, met arrogantie doorspekte ongenuanceerde teksten, kritieken, enzovoorts.

Natuurlijk, op reacties kon gewacht worden.

VHP-voorzitter Santokhi: 'Van der San is minister geworden om als machtsinstrument op te treden voor de regering. Hij wil machts- en geweldinstrumenten inzetten tegen burgers.'

En nog steviger: 'Ik vind dat de minister heel onverantwoordelijk is geweest. Hij heeft met zijn uitspraak laten zien, dat wij inderdaad gaan naar een dictatoriale staat, voor zover wij dat niet zijn. We gaan richting Venezuela.'

En natuurlijk moest Van der San als-de-wiedeweerga reageren op de zijn bekende ongenuanceerde wijze: 'Blijkbaar verdedigt meneer Santokhi de mensen die hij betaalt om te roven in dit land'

Marten Schalkwijk: 'Eugene van der San moet kennelijk nog wennen dat hij thans minister is, die geacht wordt om steeds weloverwogen zijn woorden te kiezen en rust uit te stralen. Zijn reactie op uitlatingen van Santokhi komen niet weloverwogen over en stralen geen rust uit, integendeel zit er een botte ongenuanceerde beschuldiging in (nl. dat Santokhi mensen zou betalen om te roven) met duidelijk racistische ondertonen (de VHP-voorzitter zou indertijd een maatregel genomen hebben om marrons dood te schieten). Geen van beide beschuldigingen is onderbouwd.'

En toen kwam de minister met zijn vermeende publieke spijtbetuiging:

'Bij de rouwplechtigheid van twee omgekomen Chinese winkeliers, op dinsdag jl. in de Chinese school op de hoek van de Dr. Sophie Redmond-en Wanicastraat, heb ik in de hoedanigheid van minister van Justitie en Politie, tijdens de betuiging van mijn medeleven aan de familie en de Chinese gemeenschap in het Sranantongo enkele uitspraken gedaan, die ik als minister niet had mogen doen.'

Een spijtbetuiging niet vanuit zijn hart, maar op instigatie van hogerhand, toch?

Van der San en spijt? Water en vuur.

Partijgenoot van Santokhi en Assembleelid Jogi kon een reactie niet laten: 'Deze minister moet zich bezinnen over de woorden, articulatie en de taal die hij gebruikt, want dit geeft aan dat hij niet in staat is om de verantwoordelijkheden te dragen. Een minister van Justitie en Politie behoort een technocraat te zijn; iemand die strategisch te werk gaat.'

En natuurlijk moest Van der San weer als-de-wiedeweerga reageren op de zijn bekende ongenuanceerde wijze: 'Mijn zelfcorrectie is ontstaan door mijn vorming en beschaving. Hoewel het niet de politicus Jogi is die bepaalt wanneer een minister zijn of haar portefeuille moet teruggeven, wil ik voor de duidelijkheid aan hem meegeven, dat teruggeven of neerleggen voor mij geen enkel probleem zal opleveren omdat ik niet om eigen belang maar om landsbelang deze politieke functie heb geaccepteerd.'

Maar, wanneer Van der San gevormd en beschaafd zou zijn, dan had hij in eerste instantie niet zijn gewraakte uitspraken moeten doen.

Die uitspraken waren verre van gevormd en beschaafd.

Integendeel, die uitspraken waren ondoordacht, gewoon dom.

Denk in het vervolg in uw rol van minister als minister en niet als een koe van zondag.

Hoogachtend,

Den Blauwvinger

25 april 2017

Amsterdam-Paramaribo

Vraagtekens bij legitimiteit dragen doodsmasker door ME-lid in Suriname tijdens vreedzaam protest

ME-lid draagt provocerend masker bij vreedzame demonstratie tegen regeringsbeleid 


Minister Van der San en politie weigeren te reageren op uiterlijk provocerend vertoon ME-lid 

21-04-2017 De Surinaamse Krant


Tijdens de dinsdag 18 april door de vakbeweging en anderen gehouden demonstratie tegen het regeringsbeleid en de recente verhoging van de brandstofprijzen werden de vreedzame demonstranten onaangenaam verrast door de massaal aanwezige agenten en leden van de Mobiele Eenheid, in volle uitrusting. Het is volstrekt onduidelijk waarom de regering is over gegaan tot dat massale machtsvertoon. Voor de hand ligt als antwoord intimidatie en provocatie. 

Onder de leden van de zogenoemde gewapende machten waren zelfs diverse personen met bivakmutsen op, onder andere bij de arrestatie van de actieleiders Curtis Hofwijks en Bryan Boerleider en onderwijs vakbondsman Wilgo Valies. Machtsvertoon, als ware het dat de demonstranten en hun leiders zware criminelen zijn. Maar, in de bestrijding van de criminaliteit wordt daarentegen zelden dit soort machtsvertoon tentoongespreid.

Diverse leden van De Nationale Assemblee, vakbondsleiders en anderen hebben dan ook verontwaardigd, geschokt en woedend gereageerd op de massale aanwezigheid van de ME en agenten. Men vraagt zich af waarom een dergelijke inzet noodzakelijk moet zijn bij een vreedzaam protest van gewone burgers. Een enkel Assembleelid ziet daarin zelfs een gang vanuit de overheid richting dictatuur.

Wat ook en vooral tot verontwaardiging heeft geleid was het uiterlijk vertoon van een ME'er die een provocerend doodsmasker droeg (zie foto - Bron: HB Henny Blu/Facebook). Mensen vragen zich af of dat is toegestaan. Daarenboven de vraag waarom een ME-lid zich op deze wijze moet gedragen, kennelijk ook nog eens met toestemming van de korpsleiding.

Gevraagd om een reactie aan verantwoordelijk minister van Justitie en Politie, Eugene van der San, wordt niet gereageerd. De afdeling Voorlichting & Communicatie van dat ministerie laat bij monde van Maria Ritfeld-Asontoe weten 'Voor meer duidelijkheid omtrent de ME-uitrusting (…) verwijs ik u naar de Public Relations van het Korps Politie Suriname. (…)'. En de afdeling Public Relations van de politie neemt vervolgens niet de moeite om te reageren.

Het zijn veelzeggende 'reacties' die erop duiden, dat de verantwoordelijke autoriteiten niet wensen te reageren, simpelweg, omdat waarschijnlijk het dragen van een dergelijk masker niet is toegestaan en een masker niet behoort tot de ME-uitrusting.

'In Nederland zou dit niet mogelijk zijn. In beleid- en regelgeving is vastgelegd hoe de kleding van de politie er uit moet zien. Een dergelijke gezichtsbedekking voor de ME maakt geen onderdeel uit van de uitrusting van de Nederlandse politie', zegt Joop Kemperman, woordvoerder van de Politie Nederland, Staf Korpsleiding, Directie Communicatie, in een reactie tegenover de redactie van De Surinaamse Krant.
Voor zover bekend is het Surinaamse tenue van leden van de Mobiele Eenheid afkomstig van de Nederlandse politie. Of bovengenoemd vertoon gevolgen gaat hebben voor eventuele toekomstige leveringen van ME-materieel uit Nederland aan Suriname is - nog - niet bekend.

(Red. De Surinaamse Krant, vrijdag 21 april 2017)

Den Blauwvinger: King drugshandelaar Koyeba verre van goed voorbeeld voor Surinaamse jeugd

COLUMN: 10 Minuten Jeugdjournaal zet veroordeeld 'geval' neer als een soort 'lief heilig boontje'

King Koyeba van 'artiest' gezonken tot drugshandelaar

18-04-2017  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Artiest annex veroordeelde drugshandelaar King Koyeba (zes maanden celstraf voor de handel in marihuana) is sinds woensdag 12 april weer een vrij man en dat was voor het 10 Minuten Jeugdjournaal van donderdagavond 13 april voldoende aanleiding om deze crimineel te interviewen, zwaar behangen met kettingen en ringen. Het Jeugdjournaal liet hem een zielig verhaaltje ophangen over het leven achter de muren van Santo Boma en dat de jeugd maar vooral moet zien te voorkomen om daar niet te belanden. Maar, geen woord werd gerept - werd ook niet naar gevraagd - over zijn drugsverleden. Neen, hij werd neergezet als een soort feniks herrezen uit de as. En, dat in het 10 Minuten Jeugdjournaal. Niet echt handig toch?! En dan werd ook nog eens reclame gemaakt voor een soort wederopstandingsshow op 28 april van deze drugscrimineel....., die twee vrouwen zou hebben en negen kinderen, bij de laatste telling.

Ongelooflijk, maar ja dat is Suriname, en staat daar ook niet een in Nederland veroordeelde bolletjesslikker (cocaïne, dus) annex bekende zwaarlijvige reclame-geile toneelacteur gewoon weer op het toneel? In andere zaken zijn Suri's daarentegen niet zo vergevingsgezind en vergeetachtig, daar kunnen velen over meespreken...

Maar, terug naar die drugshandelaar die ook nog eens denkt, naast het handelen in drugs, te kunnen zingen.

De feiten

Bij een gezamenlijke actie van de Narcotica Brigade, Recherche Regio Midden, het Regionale Bijstand Team en Surveillance Wanica werden zaterdagochtend 15 oktober 2016, in de Raoulweg te Wanica, drie verdachten aangehouden. Onder de verdachten bevond zich Lowinzo Misiedjan ofwel King Koyeba. Tijdens de actie werden een hoeveelheid marihuana en een voertuig in beslag genomen.

De King gaf toe – zo werd vrijdag 21 oktober bekend, een kleine hoeveelheid marihuana in bezit te hebben gehad bij zijn arrestatie. Daarnaast beweerde de drugshandelaar, dat hij was begonnen met de verkoop van drugs om zijn negen kinderen te verzorgen. Hij wilde dat al zijn kinderen te eten zouden hebben. Verder beweerde hij zelf af en toe marihuana te gebruiken, wat normaal – volgens hem – is in de artiestenwereld.

King Koyeba werd maandag 27 februari 2017 veroordeeld tot zestien maanden cel waarvan tien voorwaardelijk. De Officier van Justitie had twee jaar gevangenisstraf, met aftrek van de tijd in voorarrest, geëist.

Hij werd woensdag 12 april alweer in vrijheid gesteld. Honderden fans en collega-artiesten zouden tot laat die avond gewacht hebben op het moment van de vrijlating nabij de strafinrichting Santo Boma om de handelaar in drugs een warme ontvangst te geven.

Koyeba werd met een limousine richting Paramaribo gereden, waar ook mensen op hem zaten te wachten. De artiest zei in een video op social media blij te zijn weer op vrij voeten te zijn.

De veroordeelde drugshandelaar geeft op 28 april een welkomstshow te Hanna's Lust veld waar hij met een helikopter naar toe gevlogen wordt, alsof er niets is gebeurd, alsof het hier niet gaat om een veroordeelde crimineel. Pronken met luxe.... limousine, heli.... een beetje bescheidenheid en terughoudendheid was passender geweest.

Schande
De wijze waarop deze man na zijn invrijheidstelling door diverse media ruimte heeft gekregen zijn 'verhaal' te doen is een schande. Ongestoord kon de zogenoemde artiest zijn 'Santo Boma'-verhaal doen, zonder dat hem ook maar één kritische vraag werd gesteld over zijn handel in drugs, waarom hij twee vrouwen en negen kinderen heeft, waarom hij niet in staat is om op een legale manier voldoende geld te verdienen om op die manier voor zijn kinderen te kunnen zorgen, enzovoorts, enzovoorts. Maar, neen, die vragen zijn nimmer gesteld. De drugshandel van King Koyeba lijkt te worden geaccepteerd door de media. Het lijkt hem makkelijk en snel te worden vergeven, terwijl juist iemand die in de schijnwerpers staat het goede voorbeeld zou moeten zijn. Maar, in Suriname lijkt iedereen door die schijnwerpers te worden verblind.

Verdient geen enkele positieve publicitaire aandacht
Je gunt geen enkel kind een vader als de zwaar getatoeëerde King Koyeba, die contacten moet hebben (gehad) in de Surinaamse drugswereld, die er uit ziet als een lid van een of andere gang (criminele bende). Deze man is een slecht voorbeeld voor de jeugd en verdient op geen enkele manier de voor hem positieve publicitaire aandacht die hij heeft gekregen bij onder andere het 10 Minuten Jeugdjournaal en in de Ware Tijd.... naïeve Surinaamse media die niet kritisch durven te zijn.

En die wederopstandingsshow op 28 april? Boycotten of gewoon de patserige en misplaatste show van crimineel King Koyeba op een podiumpje in stilte laten doorgaan voor een bepaald onnadenkend jong publiek zonder enige publicitaire aandacht?

Oh, en laat hij zijn hang- en sluitwerk aan zijn lichaam verkopen, zodat hij wat fatsoenlijks te eten kan kopen voor zijn kroost en vrouwen.

Hoogachtend,

Den Blauwvinger

18 april 2017

Amsterdam-Paramaribo

Den Blauwvinger: Geen wandelaars op de trottoirs in centrum Paramaribo, maar auto's

COLUMN: Effectief parkeerbeleid bestaat slechts op papier

Agenten lopen gewoon langs geparkeerde auto's op trottoirs en treden niet op

16-04-2017  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Parkeren in het centrum Paramaribo? Ach, dat doen we toch gewoon op de stoep.... De stoep rond onder andere de kerk op het Kerkplein staat iedere dag vol met geparkeerde auto's, voetgangers moeten op straat lopen en agenten wandelen gewoon rond en treden niet op. Maar, ook de stoep in de Watermolenstraat is onbegaanbaar voor voetgangers door geparkeerde auto's. Wat is dat toch met Suriname en het aan de laars lappen van wet- en regelgeving, zonder dat daar tegen wordt opgetreden... Auto's worden her en der schots en scheef op voetpaden geparkeerd. Het mag.

Van een effectief parkeerbeleid blijkt in de praktijk amper sprake te zijn.

Sedert eind 2015 wordt binnen regeringskringen gesproken over parkeerprobleem

Medio december 2015 liet toenmalig minister van Justitie en Politie, Jennifer van Dijk-Silos, weten, dat de politie gebruik zou gaan maken van wielklemmen. 'Een systeem van betaald parkeren zal geïntroduceerd worden voor delen van het centrum van Paramaribo. De overheid zal een leidende rol hierin moeten vervullen', aldus Van Dijk-Silos toen. De minister zei verder, dat het parkeerprobleem in de binnenstad van Paramaribo een structurele oplossing vereist.

Een jaar later, op 9 januari 2016, bericht het Dagblad Suriname, dat er voor een oplossing van het parkeerprobleem mensen/organisaties waren die wilden investeren, maar dat voor deze investeerders blokkades werden opgeworpen. Volgens door dat dagblad destijds verkregen informatie werden de mensen/organisaties niet toegelaten, omdat zij gewoon, zoals in de volksmond bekend, geen ‘tjoekoe’ wilden betalen.

Volgens de toenmalig minister van Openbare Werken Siegfried Wolf berustte het verhaal van de ‘tjoekoe’ niet op waarheid. Naar zijn weten was er één organisatie met personen van Surinaamse afkomst die zich had gemeld om deze problematiek te helpen oplossen. Ook over betaald parkeren werd destijds vaak gesproken. Het betaald parkeren zou op één of andere manier als maatregel kunnen worden gezien, die ertoe moet leiden dat het parkeren in de binnenstad wordt ontmoedigd.

Een paar maanden later, april, zei toenmalig districtscommissaris Jerry Miranda van Paramaribo-Noordoost, dat de regulering van parkeervoorzieningen in en rond de binnenstad serieus besproken moest worden. Hij zei, dat wanneer de overheid niet kan zorgen voor parkeervoorzieningen, particulieren de mogelijkheid moeten krijgen om die aan te leggen, wel via regulering door de overheid.

'Hier geldt een wegsleepregeling', maar niet in de praktijk
Inmiddels is het april 2017. Hier en daar zijn in het centrum parkeerplaatsen aangelegd, maar aan de mentaliteit van veel automobilisten is niets veranderd. Her en der worden auto's op trottoirs geparkeerd en daar wordt nauwelijks tegen opgetreden. Agenten zien het, maar lopen, fietsen of rijden gewoon door en treden niet op tegen de overtreders van wet- en regelgeving. Parkeerautomaten zijn nog steeds nergens te zien. En een zeldzaam bordje ergens aan een muur met de tekst 'Hier geldt een wegsleepregeling' (of woorden van gelijke strekking) is niets meer en niets minder dan een bordje met een tekst.

Het parkeerbeleid van de regering Bouterse lijkt te zijn gestrand. Ondertussen worden voetgangers in het centrum dag in dag uit gedwongen om op de straat te lopen door dat lakse regeringsbeleid.

Intimiderende show in opdracht van Bouterse
Het is moeilijk om je te verplaatsen in de hersenpan van een automobilist die zonder zich te generen zijn auto parkeert op een trottoir. Zou die niet weten wat een trottoir is of heeft hij gewoon lak aan wet- en regelgeving en lacht de passerende passieve agenten gewoon uit?
Het is simpelweg asociaal gedrag van asociale figuren die profiteren van een inactief parkeerbeleid en agenten die liever lui zijn dan moe en slechts in hun uniform pronkend door het centrum van Paramaribo slenteren in bijzijn soms van een militair met een vervaarlijk uitziend groot vuurwapen om de schouder. Het is slechts een intimiderende show in opdracht van president Desi Bouterse ter symptoombestrijding. Bestrijding van criminaliteit en dus niet bestrijding van irritante strafbare foutparkeerders.....

Hoogachtend,

Den Blauwvinger

16 april 2017

Amsterdam-Paramaribo

Den Blauwvinger: Langzaamaan komt Suriname in actie

COLUMN: Social media als intimiderend, (be)dreigend en 'fake news' actiemiddel voor- en tegenstanders Bouterse

Verplaats de anonieme virtuele strijd naar de straat......

09-04-2017  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Suriname begint zich los te wrikken uit NDP-greep.

Suriname begint actievoeren nog leuk te vinden.

Van amper 1.000 naar zo'n 10.000 demonstranten in de straten van Paramaribo in een week tijd.

Het zijn slechts demonstranten.

Het zijn slechts geluiden en protestbordjes tegen het regeringsbeleid.

Op de straat gaan alleen leidt niet tot het vertrek van de regeringsleider, de hoofdverdachte in het 8 decembermoordenproces en de veroordeelde voor handel in cocaïne.

Op de straat gaan moet gepaard gaan met die beetjes extra's.

Kijk naar Venezuela.

Anarchie en Maduro wankelt en tracht tevergeefs met ene na de andere actie protest te smoren.

Neen, in Suriname gaat het gemoedelijk, op straat.

Ja, de gescandeerde leuzen en teksten op bordjes worden wat harder, militanter misschien.

Maar, die ene man ziet toe en lacht.

Daarentegen is de strijd op Facebook feller van toon.

Daar is het strijdtoneel, daar is het slagveld
Anoniem.

Daar gaan voor- en tegenstanders van die man zich te buiten aan (be)dreigingen, intimidatie, provocaties, vuilsmijterij, brengen van nepnieuws.

Heerlijk, anoniem actievoeren in het ict-tijdperk.

Het kan en mag.

Geen donkere auto's bij je door de straat na een posting.

Intimideren, 'fake news' posten om een stemming te creëren.

Forse stijging prijzen 'gasbombers'.

Vermeende criticasters binnen NDP die zich zouden roeren, 'Stanvaste'.

Me neus.

Bezoekje van veiligheidsadviseur Linscheer, met aan zijn hand de trouwe NDP-advocaat Kanhai, aan Dino in New York.

Me neus.... of toch? Uitleg Linscheer raakt kant noch wal toch?

Me neus, dus dat.

Neus bedreigd met kogelbrief.

De virtuele strijd verhardt.

De virtuele strijd zet geen zoden aan de dijk.

De virtuele strijd is vooral voor anonieme schreeuwers zonder durf, zonder guts.

Neus heeft guts.

Neus heeft durf.

Neus heeft lef.

Zij verdient respect.

Zij heeft Suriname echt in beweging gebracht.

Niet die andere activist.

Niet de vakbeweging.

Niet de VHP, NPS, Pertjajah Luhur, ABOP en DOE.

Niet een deel van het bedrijfsleven.

Niet Binda.

De virtuele vermeende activisten moeten nu ook de straat op gaan.

De mensen die iets 'leuk' vinden op Facebook moeten ook de straat op gaan.

Dan stijgt het aantal demonstranten fors.

Dan heeft die ene zogenoemde volkspresident geen reden meer om te lachen.

Laat al die anonieme schreeuwers op social media de straat op gaan.

Verplaatst de virtuele strijd naar de straten van Paramaribo.

Laat Suriname werkelijk in verzet en actie komen.

Hoogachtend,

Den Blauwvinger

9 april 2017

Amsterdam-Paramaribo

Den Blauwvinger: Moedige initiatiefneemster protest tegen regering Bouterse met de dood bedreigd

COLUMN: Het wordt tijd dat tegenstanders regeringsbeleid een (1) front gaan vormen

Met hap-snap-protesten, zonder enig onderling overleg, wordt nauwelijks iets bereikt

04-04-2017  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Het is één dame, Maisha Neus, die gewoon een protestoproep plaatste op haar Faebookpagina. Het was geen 'We Zijn Moe', geen VHP, geen NPS, geen vakbond, neen, het is gewoon een jonge vrouw met guts. Ze begon rond 29 maart voor een demonstratie tegen de regering Bouterseop te roepen via haar Facebookpagina, een demonstratie op maandag 3 april op het Onafhankelijkheidsplein te midden van de macht van het land, het presidentieel paleis en het parlement, De Nationale Assemblee.

Neus zei in een interview met NOS-correspondent Harmen Boerboom onder andere: 'De maat is gewoon vol. Zoals het nu gaat in Suriname kan het niet meer, en dus heb ik vorige week een oproep op Facebook gezet om te demonstreren. Iedereen klaagt over de economische situatie in het land, maar dat helpt niet. Ik wilde écht iets doen.' Zij verdient zeer veel respect. Zij durft wel.

En Maisha Neus heeft iets gedaan en ze ondervindt daarvan meteen de gevolgen. Wie nu eenmaal in Suriname zijn of haar nek boven het maaiveld uitsteekt wordt al snel het middelpunt van dreigementen, laster, vuilsmijterij, doodsbedreigingen, et cetera. Mensen die dat toen ontberen een voldoende herseninhoud, zijn laf, jaloers, ziekelijk, gewoon dom dus. Zo'n dombo is ene Chifaro Ligeon, die onderstaande bedreiging via social media aan het adres van Neus heeft geuit.

Deze persoon deugt dus niet en zou moeten worden opgespoord door de bevoegde autoriteiten en voor de rechter worden gesleept. Neen, misschien zou hij een …... moeten ontvangen. Je zou dat haast wensen. Neus heeft in ieder geval dinsdag 4 april aangifte van bedreiging gedaan bij het politiebureau aan de Keizerstraat in het centrum van Paramaribo.

De actievoerster in de dop wist in kort tijdsbestek toch rond de 1.000 demonstranten op de been te krijgen, op die maandag, de 3e april. Volgens sommigen was het het grootste protest tot nu toe tegen de regering Bouterse en voor het houden van nieuwe verkiezingen. Een mooi resultaat, maar toch te weinig.

Te weinig, immers in ogenschouw nemend hoeveel mensen lopen te jammeren over het regeringsbeleid en hoeveel mensen op social media het hardst 'schreeuwen' dat Bouterse moet verdwijnen van het politieke toneel, dan was de opkomst maandag te laag, veel te laag. Bouterse gaat daar niet wakker van liggen.

Maar, in Suriname wordt geen vuist gemaakt, er wordt onvoldoende samengewerkt door alle oppositionele krachten, er wordt niet daadkrachtig en op professionele wijze gemobiliseerd. Door het ontbreken van een solidaire samenwerking zal het aantal demonstranten laag blijven. Het ontbreekt ook aan één charismatische leider. Iemand als..... Bouterse.... tja....

In Suriname wordt te versplinterd actie gevoerd. Bij de demonstratie van maandag waren ABOP-parlementslid Edward Belfort, zijn collega Carl Breeveld (DOE) en SPA-voorzitter Guno Castelen aanwezig en VHP-leden. Maar, waarom mobiliseren de ABOP, de NPS en de Pertjajah Luhur hun achterban niet? Waar zijn de voorzitters van deze partijen?

Zo is bekend geworden, dat donderdag 6 april RaVakSur (Raad van Vakcentrales in Suriname) gaat protesteren met de Bond van Leraren (BvL), de Alliantie voor Leerkrachten in Suriname (ALS) en de Associatie van Kleine en Middelgrote Ondernemingen in Suriname (AKMOS). Het doel van hun actie is voornamelijk terugdraaiing van de recente verhoging van de benzineprijs, maar ook ombuiging van het beleid van de regering. Maar, waarom? Waarom hebben zij zich niet aangesloten bij de protesten van Neus?

Protest tegen regeringsbeleid leidt dus nog steeds niet tot een groots gezamenlijk protest.

Laten activiste Neus, Curtis Hofwijks van de protestgroep 'We Zijn Moe', de bonden, de oppositiepartijen in De Nationale Assemblee, organisaties in het bedrijfsleven, enzovoorts, de krachten bundelen, een overleg plannen en de tijd nemen om een grootste protestmanifestatie te organiseren, met een groot podium op het plein van Paramaribo, met catering, met goede sprekers en een goede band met kritische teksten.

Nu gebeurt het te vaak, dat vandaag wordt opgeroepen voor een protestactie voor morgen.... en dan ook nog op een door-de-weekse dag rond het middaguur en niet na drie uur 's middags, wanneer veel mensen van het werk zijn gekomen, of op een zaterdag.... Kortom, breed overleg en een brede organisatie om op een goede, meer professionele wijze, een manifestatie te organiseren en om deelnemers te mobiliseren via bijvoorbeeld onder andere posters/affiches, flyers en een speciale Facebookpagina.

Laat Suriname in verzet, in actie, komen via een gestructureerd en breed oppositioneel protest, want zoals er tot vandaag de dag is gedemonstreerd en actie gevoerd zet geen zoden aan de dijk en Bouterse? Die neemt deze protesten niet echt serieus en kijkt steeds weer glimlachend toe vanuit zijn paleis.

Hoogachtend,

Den Blauwvinger

4 april 2017

Amsterdam-Paramaribo

Sms'ende hard rijdende geen gordel dragende taxichauffeur van 1665.....

'Ik rijd maar 50 kilometer per uur'

03-04-2017 Door: Paul Kraaijer

Zondagavond 2 april 2017, tussen zeven en acht uur.

In een taxi van '1665' onderweg van de Kwattaweg naar de Duisburglaan in Paramaribo. Een rit met knikkende knieën en samen geknepen billen, opgekropte boosheid en dan, op een moment, een explosie van woorden in de richting van de chauffeur.

Een jonge Hindostaanse chauffeur.

Hangend in zijn stoel, één hand aan het stuur, zogenaamd stoer, nonchalant, geen gordel dragend en constant aan het msn'en op zijn mobiele telefoon. Daarnaast ook nog eens hard rijdend. Geen aandacht op de weg en verkeer voor hem, maar wel aandacht voor zijn telefoon en het verzenden van sms-berichtjes.

'Nee hoor meneer, rij ik te hard? Ik rij gewoon 50 kilometer per uur.' Constant te laat op de rem. Remlichten van een voor de taxi rijdende auto worden pas laat door de sms'ende taxichauffeur gezien....

Tja, dat kan wel zijn – 50 per uur -, maar hij reed toch te hard. Als chauffeur moet je anticiperend rijden en je rijdt simpelweg te hard als je constant al hetoverig verkeer aan het inhalen bent. Daarenboven is 50 kilometer per uur rijden op wegen in Paramaribo hard. We reden ook nog eens over een weg met maximum snelheidsborden van 30 en 40 kilometer per uur en die borden staan daar niet voor niets. En toch volhouden 'nee hoor, ik rij niet te hard'. Maar, op de opmerking, dat hij toch iedereen en alles aan het inhalen was en dus te hard reed, reageerde de jongen niet.

Als taxichauffeur ben je dienstverlenend en dien je je correct te gedragen, in alle opzichten. Dat was bij deze roekeloze chauffeur niet het geval. Zijn baas, NV Quality Taxi Service ofwel 1665, heeft op haar website onder andere onderstaande teksten staan:

'Bel 1665 en wij zullen u snel en veilig ophalen en brengen naar uw bestemming. Elke taxi wordt gevolgd via GPS en verzonden met behulp van onze apparatuur.'

'NV Quality Taxi was formed under the foundation of safety, reliability and fairness, where we strongly believe that the customer should always feel safe when commuting in Suriname and that quality is the key component.'

Mooie woorden, maar zeker niet van toepassing op die chauffeur van zondagavond 2 april.

'1665' Heeft een potentiële vaste klant verloren, een klant die deze ene keer moest switchen van '1660' – die even geen taxi vrij had – naar '1665', maar dat was en blijft bij die ene keer. Geel heeft gewoon de voorkeur boven rood.
Bij 'geel' nooit problemen gehad met het rijgedrag van een chauffeur en bij een keer 'rood', een drama veroorzaakt door een onervaren chauffeur, bij wie je je afvraagt hoe hij ooit zijn rijbewijs heeft kunnen halen en dan hebben we het maar niet over zijn klantonvriendelijke en welhaast crimineel gedrag.

Je moet je veilig voelen in een taxi...... toch?! Dus dat!

Den Blauwvinger: Het gemak van schorsen en ontheffen door Surinaamse autoriteiten

COLUMN: Rechtspositie personeel is in Suriname in het geding

Staat een leidinggevende je niet aan, dan word je zonder pardoes geschorst of ontheven

01-04-2017  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


De Surinaamse overheid (lees: directies van ministeries en staatsbedrijven) heeft er een handje van om medewerk(st)ers uit een functie zogenoemd te 'ontheffen'. Met andere woorden, te ontslaan en/of te degraderen, maar 'ontheffen' en 'ontheven' klinkt wat vriendelijker. Dat gebeurt veelal onder de drogreden van 'verschil van inzicht', maar negen van de tien ontheffingen zijn gewoon het gevolg van persoonlijke wrok, bar slechte communicatie, partijpolitieke belangen of van ondeskundig en onprofessioneel zogenoemde personeelsbeleid.

Kun je als leidinggevende niet door één deur met een personeelslid, nou, dan wordt-ie gewoon uit zijn of haar functie ontheven. Zo simpel gaat dat hier, in Suriname. Geen persoonlijk onderhoud vooraf, niet een ontslagbrief ontvangen voordat de media de vuile was buiten hangen, geen overleg met een vakbond. Neen, de onthevene moet meteen zijn of haar bureau opruimen, leeg maken, sleutels inleveren en is niet meer welkom, neen, mag niet meer het terrein betreden. Zo simpel gaat dat hier, in Suriname. Men wordt als grof vuil behandeld, respectloos, koud en kil.

Het is dus bijzonder slecht gesteld met de rechtspositie van personeel, je bent en wordt overgeleverd aan de grillen en grollen van een leidinggevende, die geen kaas heeft gegeven van iets als personeelszaken. Neen, die leidinggevende mag in Suriname gewoon zijn of haar gang gaan. Een enkele keer wordt iemand geschorst of ontlast, maar dat is feitelijk 'ontheffen uit de functie op termijn'. Overigens is het aantal ambtenaren in Suriname, werkzaam bij ministeries, met een hogere beroepsopleiding bedroevend laag, ook onder leidinggevenden. En dat vindt zijn weerslag in het 'personeelsbeleid' of wat daar voor door gaat.

Dat het ontheffen van medewerk(ster) praktisch aan het orde van de dag is, blijkt uit onderstaand, globaal (!), overzicht van eind 2014 tot en met maart 2017. En al die ontheffingen duiden op een door de regeringen Bouterse-I en -II gevoerd wanbeleid en een falend en ernstig tekortschietend personeelsbeleid, uitgevoerd waarschijnlijk door mensen die nimmer een gedegen opleiding hebben genoten en een niveau lager dan het ontheven personeelslid.

Hoogachtend,

Den Blauwvinger

1 april 2017

Amsterdam – Paramaribo