donderdag 24 november 2016

Website regering Bouterse-II gehackt door Anonymous – Eerste concrete actie gericht tegen regering en haar beleid

Hackers Anonymous: 'The people of Suriname are sick of this no good corrupt government so we took offline all governments websites'

Anonymous kondigt openbaarmaking aan dat overheidsgeld onder valse namen op Zwitserse bankrekeningen staat

24-11-2016 Door: Paul Kraaijer


De site van de regering van president Desi Bouterse, Bouterse-II, www.gov.sr, is woensdag 23 november 2016 gehackt door de bekende internationale hackersgroep Anonymous (http://anonofficial.com/). De site – waaraan verbonden zijn de websites van alle ministeries en het Kabinet van de President – is niet bereikbaar. Al enige tijd zouden aanvallen uitgevoerd worden tegen de officiële regeringswebsite, zo weet de nieuwswebsite Starnieuws te berichten. In een e-mail aan Starnieuws melden de anonieme hackers ,dat het volk van Suriname moe is van de regering. Zij vinden dat naar de nieuwe generatie 'We Zijn Moe' geluisterd moet worden.


'We Zijn Moe' is een protestgroep die medio november 2015 is ontstaan vanuit een protest met een bord met de tekst 'We Zijn Moe' van één demonstrant op het Onafhankelijkheidsplein in Paramaribo, Curtis Hofwijks. Zijn groep groeide maandelijks en werd het beeld van protest tegen de regering, tegen het gevoerde regeringsbeleid en tegen president Desi Bouterse. Het was ook een signaal naar de oppositiefracties in het parlement, De Nationale Assemblee, waaruit nauwelijks oppositioneel verzet te horen was en is tegen het gevoerde regeringsbeleid, dat Suriname aan de rand van een faillissement heeft gebracht. Diverse forse buitenlandse leningen moeten het land redden, maar het volk leidt meer en meer armoede en moet 'hosselen' (extra baantjes zoeken) om het hoofd boven water te kunnen houden.

Met de actuele en onverwachte actie van Anonymous lijkt een nieuwe, en meer professionele, strijd te zijn begonnen tegen de regering.

De hackers stellen in hun e-mail:


'The people of Suriname are sick of this no good corrupt government so we took offline all governments websites we the people are fighting back. Start listening to the new generation "wijzijnmoe". there is hope people of Suriname you just have to believe there will be a better Suriname. We are anonymous...we do not forgive... we do not forget ... EXPECT US!!!!!!!'

In een vervolg e-mail laat Anonymous weten, dat zij zich toegang hebben verschaft tot gevoelige informatie. Ze zou bewijzen hebben van geld dat onder valse namen op Zwitserse rekeningen staan en kondigen aan deze te zullen publiceren.

Anonymous is een internationaal collectief van activisten en 'hacktivisten'. De activisten zijn bekend geworden door een reeks operaties en DDoS-aanvallen op websites van overheden, religieuze organisaties en bedrijven. Het motto van Anonymous is 'We are Anonymous. We are Legion. We do not forgive. We do not forget. Expect us.' Op 20 juli 2011 werden 21 leden van deze groep gearresteerd waarvan vier in Nederland en 16 in diverse staten in de VS.

Een dag later, donderdag 24 november, wordt bekend dat meerdere websites in Suriname het doelwit zijn geworden van Anonymous. Zo zijn de websites van De Surinaamsche Bank (DBS), de Nationale Democratische Partij (NDP) – waarvan Desi Bouterse voorzitter is – en sms 597 buiten werking. De hackers eisen 10.000 Amerikaanse dollar om hun webaanvallen te stoppen.
Het bedrag zou moeten worden over gemaakt naar een zogenoemde Bitcoin adres. Indien dit niet gebeurt, dan wordt het bedrag iedere dag verhoogd. De groep stelt dat de regering corrupt is en dat daarom de aanval op websites wordt uitgevoerd.
Anonymous stelt verder in een e-mail, dat de regering het bedrag moet storten: 'This transaction must be done by the government we are NOT after the people’s money. The tables have turned government… the people want their money back.'

De E-government commissie heeft ondertussen een verklaring uitgebracht waarin wordt vermeld, dat technici druk bezig zijn om de regeringswebsite www.gov.sr zo snel mogelijk weer operationeel te hebben. De verklaring luidt als volgt:

'In de ochtend van 23 november 2016 is de overheidswebsite gov.sr het slachtoffer van een DDos aanval geworden. Daardoor is de website down gegaan en onbereikbaar geworden. De gov.sr technici werken eraan om de website zo snel mogelijk weer online te brengen.

De DDos aanval heeft behalve het onbereikbaar maken van de website geen andere schade kunnen aanrichten. De overheidswebsite wordt achter geavanceerde firewalls in een goed beveiligde datacenter gehost, maar staat vanwege de aard van de website open voor de buitenwereld.

Gov.sr is sinds 2010 een belangrijk informatiemedium van de Surinaamse overheid naar de burger toe en moet makkelijk toegankelijk zijn. Alle overheids email is veilig en onaangetast, ook andere beveiligde websites van de overheid zijn onaangetast. Alle overheidsdata is veilig en niet in gedrang gekomen.

Wat is een DDoS-aanval?
Bij een DDoS-aanval wordt een website of computernetwerk bestookt met berichten van honderden tot soms wel duizenden computers, op hetzelfde moment. Hierdoor raakt de website of het computernetwerk overbelast en kun je er geen gebruik meer van maken.

Wie pleegt een DDoS-aanval?
Criminelen die het niet eens zijn met een bepaald beleid of wraak willen nemen plegen vaak zulke acties. Dit is een laffe daad, omdat deze zelfde criminelen vaak geen openlijke verantwoordelijkheid opeisen voor hun daden.

Het technisch team van gov.sr is bezig met het implementeren van nieuwe maatregelen om de kans op zo een DDos-aanval in de toekomst te verkleinen of te voorkomen. Er wordt ernaar gestreefd om de website zo snel mogelijk weer online te krijgen zodat het ongerief voor de burger tot een minimum wordt beperkt.'

'Het kan een scenario van de regering zijn, ze is daar niet vies voor.' Dat is een reactie van Curtis Hofwijks van 'We Zijn Moe' 24 november op Starnieuws. Hij wenst te benadrukken dat zin groep niets te maken heeft met de 'cyberattack' door Anonymous.
'Wij weten niet uit welke hoek de aanval komt en of de intenties van de daders zuiver zijn. Het kan ook dat het om een oprechte oproep gaat om naar ons te luisteren. Aandacht vragen kan op verschillende manieren, barricades opwerpen, straatacties en petities. Het is in elk geval duidelijk dat er aandacht gevraagd wordt. We hopen dat het een oprechte actie betreft en dat wij meer inzicht mogen verkrijgen door geheime informatie over zelfverrijkingsgevallen te openbaren, net als Wikileaks.'

Gardelito Hew A Kee, president van de Raad van Commissarissen (RvC) bij Telesur zegt donderdag 24 november in een reactie: 'De internetverbindingen in Suriname vallen onder ons beheer en ik kan u zeggen, geen enkele website in Suriname is gehackt waardoor ongewenste figuren toegang krijgen tot je organisatie. Dit zijn de zogeheten Ddos-aanvallen, waarbij je website en geheugenbestand gebombardeerd worden met informatie dat ze overvol raken.'
Uit een eerste onderzoek blijkt, dat de daders in elk geval doen voorkomen alsof ze vanuit Bulgarije met een lokale mediaorganisatie per e-mail communiceren.

Volgens Melvin Linscheer, hoofd van het Bureau Nationale Veiligheid, relativeert de actie van Anonymous. Volgens hem is er niet veel aan de hand. 'Wij hebben in het verleden al vaker gewaarschuwd voor dit fenomeen. Het zal niet de laatste zijn.' Hij is van mening dat 'wij onze zaken op orde moeten hebben'. Betere beveiliging tegen cyberaanvallen geldt voor alle bedrijven en organisaties. 'DSB heeft bewezen goed beveiligd te zijn, want er is niet digitaal ingebroken bij ze. Ze zijn gewoon van buiten bestookt met informatie.'

De regeringswebsite was donderdagmiddag 24 november weer online.

Ter informatie, donderdagavond 24 november was onderstaand bericht te lezen op de website van het AD naar aanleiding van het door mij aan media in Nederland verzonden bovenstaand stuk:



Hackersgroep Anonymous hackt Surinaamse overheid

Hackers van Anonymous hebben de Surinaamse overheid gehackt. Onder meer de website van de overheid is platgelegd via een DDoS-aanval, maar naar eigen zeggen hebben de hackers ook toegang gekregen tot gevoelige informatie.


DDoS-aanvallen

Een DDoS-aanval is een aanval waarbij een website of computernetwerk bestookt wordt met berichten van honderden of duizenden computers op hetzelfde moment. Hierdoor raakt het doelwit overbelast en is het niet langer mogelijk om er gebruik van te maken.
In een e-mail aan Starnieuws laat de groep weten dat ,,het volk van Suriname moe is van de regering''. Anonymous vindt dat er naar de nieuwe generatie 'We Zijn Moe' geluisterd moet worden. We Zijn Moe is een protestgroep die in november vorig jaar is ontstaan vanuit een protest met een bord 'We Zijn Moe' van een demonstrant op het Onafhankelijksplein in Paramaribo. De groep werd het beeld van protesten tegen de regering, het regeringsbeleid en president Desi Bouterse. 

In hun bericht zeggen de hackers: ,,De bevolking van Suriname is deze corrupte overheid zat, dus we hebben alle overheidswebsites offline gehaald. Wij, de mensen, vechten terug. Luister naar de nieuwe generatie 'Wij Zijn Moe'. Er is hoop, je moet alleen geloven in een beter Suriname. Wij zijn Anonymous. Wij vergeven niet, wij vergeten niet. Verwacht ons!''

Anonymous eist tienduizend dollar om de aanvallen te stoppen. Het bedrag moet overgemaakt worden naar een Bitcoin-adres - een verzamelplek voor digitale valuta. Gebeurt dit niet, dan wordt het bedrag iedere dag verhoogd. Het geld moet bovendien specifiek van de regering komen, en niet van de Surinaamse bevolking, zo eist de hackersgroep. De digitale overheid heeft ondertussen laten weten er alles aan te doen om de regeringswebsite zo snel mogelijk weer online te krijgen. Daarnaast worden er maatregelen genomen om de kans op een aanval als deze in de toekomst kleiner te maken.

In een tweede e-mail meldt de groep toegang te hebben tot gevoelige informatie. Daarnaast zou deze bewijzen hebben van geld dat onder valse namen op Zwitserse rekeningen zou staan. De data gaan gepubliceerd worden, aldus Anonymous.

Anonymous

Anonymous is een internationaal collectief van activisten en 'hacktivisten'. Het kreeg internationale bekendheid na een reeks inbraken en DDoS-aanvallen op websites van overheden, religieuze organisaties en bedrijven. Op 20 juli 2011 werden 21 Nederlandse leden van de groep opgepakt. Vier daarvan bevonden zich in Nederland, zestien waren er in de Verenigde Staten. Bij iedere aanval meldt Anonymous: ,,We are Anonymous. We are Legion. We do not forgive. We do not forget. Expect us.'' Hun logo is een Guy Fawkes-masker, dat ze ook dragen bij protesten in het openbaar.


zondag 20 november 2016

Den Blauwvinger: De Nederlandse taal wordt in Suriname geweld aangedaan en verloedert, tog?!

COLUMN: Naast kinderlijke sms-taal op social media wemelt het Nederlands taalgebruik van fouten, overal

Sms-taal voor gemakzuchtige luiaards dringt door in dagelijks taalgebruik

20-11-2016  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Het is triest gesteld met het Nederlands taalgebruik van Surinamers op social media als Facebook en in chatprogramma's op het internet. Niemand lijkt nog de moeite te nemen om woorden volledig te 'schrijven'. Als dat zo doorgaat verloedert de echte taal om deels plaats te maken voor de taal der luiaards, de gemakzuchtigen en de taalverkrachters.
En het zijn niet alleen kinderen hoor, die op lijken te groeien met dat soort sms-taal (Short Message Service), maar ook volwassenen weten nauwelijks nog fatsoenlijk en foutloos Nederlands te schrijven..... Neem gewoon eens de tijd en pers volledige woorden uit uw I-Phone en andere moderne mobiele communicatieapparaten of zijn we daar echt te lui en te gemakzuchtig voor geworden? Het lijkt er wel op.

Ligt hier niet een taak voor ouders, verzorgers en onderwijsgevenden om kinderen te wijzen op het belang van een correct gebruik van de Nederlandse taal en niet te vervallen in tot afkortingen verworden woorden, waarvan het soms niet eens amper mogelijk is om ze goed uit te kunnen spreken. Zouden die ouderen kinderen niet moeten wijzen op het gevaar van sms-taal of zien die ouderen dat gevaar niet in, omdat zij zelf dagelijks de fout in gaan door die verkorte taal her en der te gebruiken?

Overigens, er zijn op het internet zelfs diverse sms-taal-woordenboeken te vinden.... Men wordt dus zelfs min of meer gestimuleerd om over te stappen op de taal der gemakzuchtigen. Gemak dient de mens immers, toch?!

'Een woord waarvan je de betekenis niet weet? Tegenwoordig zie je op Twitter, WhatsApp, Facebook Chat en in SMS berichten regelmatig afkortingen als RT, NVM, IDK, VGM, etc. Grote kans dat je bij ons het antwoord kunt vinden!', meldt bijvoorbeeld de website sms-woordenboek.nl.

Onderstaande tekst is afkomstig uit het artikel 'Veranderen nieuwe media de taal? Over sms'jes, chats en tweets' op de website taalcanon.nl:

In de afkorting be2n levert het voluit gespelde twee het Engelse between op waarin het element ‘twee’ dus niet de Nederlandse, maar de Engelse uitspraak krijgt. In xq6 gaat het juist om de Nederlandse uitspraak van ‘zes’ (maar wel gecombineerd met de Engelse uitspraak van de x). In btj ‘beetje’, gn id ‘geen idee’, lfs ‘liefs’, lkr ‘lekker’ en gwldg ‘geweldig’ ontbreken simpelweg alle klinkers. Tot slot is in sms’jes en chats het fonetisch spellen populair, zodat bijvoorbeeld ‘verliefd’ verandert in flieft en ‘het’ in ut. Dat gebeurt zelfs als het maar één letter scheelt, zoals in egt, sgatje, sgool en tog, of helemaal geen letterwinst oplevert: heej lachuh juh.'

Taaldeskundigen verschillen overigens van mening over de vraag of chatten en sms'en bijdragen aan een zekere verloedering van taal.

Al op 22 mei 2014 berichtte de Belgische krant Het Laatste Nieuws, dat chatten en sms'en juist niet zorgen voor taalverloedering bij de Vlaamse jeugd. Dat blijkt uit een onderzoek van de Universiteit Antwerpen dat de chatconversaties van bijna 28.000 Vlaamse jongeren tussen 13 en 20 jaar onder de loep nam. 'Onze bevindingen spreken de stereotypen over internettaal tegen', zegt doctoraatsstudent Benny De Decker. Zo komt 'leetspeak', waarbij cijfers de plaats van lettertekens innemen, zoals in w8 of suc6, in niet meer dan 1 op de 2.000 woorden voor. Andere spellingswijzigingen, zoals het vervangen van ks door x of van ij door y, komt slechts bij een beperkt aantal woorden voor: niks wordt soms 'nix', en wij wordt soms 'wy', maar niet systematisch.'

Wie een rondgang maakt op het internet komt veel informatie en artikelen tegen over sms-taal en de vraag of het bijdraagt aan verloedering van de taal of niet. Deskundigen mogen beweren en schrijven wat ze willen, maar wanneer sms-taal is doorgedrongen tot in de gewone dagelijkse spreektaal, dan is er iets goed mis en is er wel degelijk sprake van verloedering en verdringing.

Overigens hebben in Suriname velen sowieso al de grootste moeite om de Nederlandse taal naar behoren te beheersen en dat geldt voor alle geledingen in de samenleving. Veel taal- en grammaticafouten lijken normaal te zijn geworden in het Surinaamse Nederlands. En dat gaat van generatie op generatie, van ambtenaar op ambtenaar, van minister op minister, van 'journalist' bij een krant of nieuwswebsite op 'journalist', van arbeider op arbeider, van inheemse op inheemse, van marron op marron, van politicus op politicus, enzovoorts.

Het is simpelweg bar en boos gesteld met de wijze waarop in Suriname de Nederlandse taal wordt verkracht. Sla een willekeurige Surinaamse krant open of ga naar hun websites en de vele taal- en grammaticafouten lachen de lezer met een 'smiley' tegemoet en daarvoor hoeft de lezer geen taaldeskundige te zijn.

De Nederlandse taal is doorspekt van woorden die een eigen Surinaamse draai hebben gekregen de afgelopen decennia. En toch moeten leerkrachten hun leerlingen de Nederlandse taal leren, bijbrengen.

Maar, thuis dompelen diezelfde leerlingen weer onder in een ratjetoe van talen, Nederlands, Sranantongo, Engels, Saramaccaans, sms-taal, enzovoorts.

En daardoor werpen de taallessen op school feitelijk weinig vruchten af en als die leerlingen dan het internet op duiken, gaan msn'en en chatten, dan worden ze weer ondergedompeld in hun eigen taal en is de Nederlandse taal ver te zoeken. Dat werkt op latere leeftijd gewoon door met alle gevolgen van dien. Luister eens naar Assembleeleden. De meeste politici zijn niet in staat een volzin in correct Nederlands te spreken....

Hoogachtend,
Den Blauwvinger
20 november 2016
Amsterdam-Paramaribo

Ter informatie:

zaterdag 12 november 2016

De Ware Tijd zet met foutieve kop lezers weer eens op het verkeerde been...



De Ware Tijd zet lezers op verkeerde been met bovenstaande foutieve kop in de editie van zaterdag 12 november 2016. De kop suggereert, dat er gisteren een steekpartij op een goudveld is geweest, terwijl het bericht gaat over een rechtszaak. En laten we het voor het gemak maar niet hebben over de inhoud van dit stukje 'proza' in de Ware Tijd.

Te vaak worden foute koppen gebruikt door de Ware Tijd.

Journalistiek in Suriname? Nee hoor! Eindredacteur...., nee hoor!

zaterdag 5 november 2016

Suriname enig Latijns Amerikaans land dat walvisjacht door Japan jarenlang consequent steunt binnen de IWC

Tijdens 66e jaarvergadering IWC in Slovenië stemt Suriname tegen instelling walvisreservaat zuidelijke Atlantische Oceaan

Jarenlang zou Japan binnen IWC steun van Suriname hebben gekregen in ruil voor Japans geld – Volgens minister Algoe consumeren walvissen 'tot zeven maal de hoeveelheid vis die wordt gevangen'

Suriname heeft Greenpeace buiten de deur gehouden

05-11-2016  De Surinaamse Krant


Suriname heeft vorige week in Slovenië tijdens de 66e jaarlijkse vergadering van de Internationale Walviscommissie (IWC) weer eens laten zien, dat zij nog steeds achter de walvisjacht staat en dus de meest beruchte walvisjager Japan ondersteunt, door dik en dun. Alle andere Latijns Amerikaanse lidlanden van de IWC (Brazilië, Argentinië, Chili, Nicaragua, Panama en Belize) zijn uitgesproken tegenstanders van de jacht op walvissen. Tijdens de jaarvergadering stemde Suriname, met 23 andere landen (de IWC telt 88 leden), waaronder de walvisjachtlanden IJsland, Noorwegen en Japan, tegen de instelling van een walvisreservaat in de zuidelijke Atlantische Oceaan. Dit is een voorstel van een aantal Afrikaanse en Zuid-Amerikaanse landen, om onder andere het zogenoemde 'whalewatching' voor toeristen mogelijk te maken.

Minister Algoe woont 66e vergadering IWC in Slovenië bij....
Suriname werd van 20 tot en met 28 oktober in Slovenië vertegenwoordigd door de in juli benoemde Randjitsingh Ramkisor, maar ook minister Soeresh Algoe van Landbouw, Veeteelt en Visserij was aanwezig. Echter, iedereen met een dosis gezond verstand zal zich afvragen waarom Algoe naar Slovenië was afgereisd, immers Suriname heeft werkelijk niets van doen met walvissen, laat staan met de walvisjacht. Het is dan ook absoluut geen issue op de beleidsagenda van de bewindsman.


Vraagtekens van GHFS bij achtergrond Surinaamse vertegenwoordiger binnen IWC
Bij de benoeming van Ramkisor als Surinaamse walviscommissaris binnen de IWC zijn echter, aldus het Green Heritage Fund Suriname (GHFS), vraagtekens te plaatsen. De man is geen overheidsfunctionaris. Geen enkel ander land in de IWC heeft ooit een walviscommissaris benoemd afkomstig uit de private sector. Daarnaast heeft Ramkisor tijdens een vergadering in 2010 in Orlando, Florida (VS), een vergadering van de Spray Polyurethane Foam Alliance bijgewoond als vertegenwoordiger van Taiyo A&F Co. Ltd., een bedrijf dat historische banden heeft met de Japanse walvisvaarders, aldus het GHFS in een op 18 oktober 2016 uitgebracht persbericht.

Vergezocht argument Algoe voor 'no-vote' walvisreservaat in zuidelijke Atlantische Oceaan
Waarom zou Suriname tegen een walvisreservaat hebben gestemd? Wat voor belang heeft de Surinaamse regering daarbij? De enige reden kan niets anders zijn dan: Japan. Maar, dat is woensdag 2 november ontkend door minister Algoe in gesprek met Starnieuws. Hij beweert, dat de nee-stem van Suriname niets te maken heeft met steun aan Japan in rul voor valuta.
'We zijn voorstander van duurzame maritiem management. Walvissen consumeren tot zeven maal de hoeveelheid vis die wordt gevangen.' Het is volgens de bewindsman zaak dat de Caribische staten hun visserij-industrie gaan beschermen. Dat is een jarenlang repeterend argument van de Surinaamse regering.

'Bij de walviscommissie draait het om business. Die landen willen hun rundvlees en visvoer exporteren. Ze willen hun eiwitten exporteren en de aquacultuur ontwikkelen. Pure business. Terwijl de andere landen hun rundvee-industrie ontwikkelen, wordt de visserijsector elders kapot gemaakt. Geen enkel land gaat een andere helpen met de ontwikkeling. De wereld draait om zakendoen.'

De argumentering van Algoe lijkt vergezocht en een poging om de werkelijke positie en rol van Suriname in de International Whaling Commission te verhullen.
Feit is namelijk, dat al sinds het begin van deze eeuw het lidmaatschap van Suriname van de IWC en de onvoorwaardelijke steun aan Japan op z'n minst feiten oproept. Tijdens de laatste IWC-vergadering heeft Suriname bij alle agendapunten waar gestemd moest worden Japan gevolgd met een nee-stem.

Suriname werd in 2004 lid van de IWC. Jaarlijks houdt de commissie een internationale vergadering.
Het stemgedrag van de Surinaamse vertegenwoordiger heeft de afgelopen jaren de aandacht getrokken in negatieve zin. Oud-vertegenwoordiger van Suriname Jaswant Sahtoe bleek ieder jaar exact hetzelfde stemgedrag te hebben als Japan. Japan wilde dat het verbod op de commerciële walvisvangst wordt opgeheven. Suriname stond hierin achter Japan. Maar waarom?
Geruchten zoemden rond.

Japan heeft veel kleine landen benaderd voor IWC-lidmaatschap
Opvallend is het aantal kleine lidstaten sinds 2000 in de IWC. In 1999 verklaarde Japan dat het zou gaan werken aan een toename van zijn aantal vrienden in de IWC. Dat is gelukt, gelet op het lidmaatschap sinds 2000 van Nicaragua, Ivoorkust, Mongolië, Tuvalu, Mali, Kiribati, Gambia, Nauru, Kameroen, Togo, Cambodja, Mauritanië, Marokko, Gabon, Benin, Palau, de Marshall Islands en Suriname.

Japan bleef echter hardnekkig ontkennen dat zij stemmen kocht om daarmee te streven naar opheffing van het verbod op commerciële walvisvangst.
Maar, algemeen werd en wordt aangenomen dat Japan alle kosten vergoed voor het IWC-lidmaatschap van nieuwe leden en de kosten die de nieuwe lidstaten moeten maken om deel te kunnen nemen aan de jaarlijkse vergaderingen van de commissie. Het is verder bekend dat het Japanse Visserij Agentschap bepaalde landen financieel ondersteund. Zo werd in februari 2007 bekend dat Japan aan Suriname een bedrag van 7 miljoen Amerikaanse dollar schonk voor de bouw van een tweede visserijcentrum in Bethesda, in het district Commewijne.
Het Visserij Centrum Commewijne (VCC) werd begin 2010 gerenoveerd. De oever werd aangepakt, er werden bouwkundige werkzaamheden uitgevoerd en de steiger werd hersteld. Het gerehabiliteerde visserijcentrum werd 22 april 2010 opgeleverd. Het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij, liet in een persbericht weten, dat het kostenplaatje Euro 560.000 was. De Japanse overheid stelde Euro 60.000 beschikbaar, waarmee de steiger werd aangepakt.

Toch is de afgelopen jaren door Japan diverse malen erkend, dat zij aan bepaalde landen steun biedt vanwege belangen in de IWC.



In juli 2001 erkende Maseyuku Komatsu van het Japanse Visserij Agentschap tegenover ABC TV in Australië, dat Japan landen hulp biedt en dat die hulp een ‘belangrijk stuk gereedschap is’ om steun te verkrijgen voor het hervatten van de commerciële walvisjacht. ‘Japan has to use tools op diplomatic communications and promises of overseas development aid to infuence members of the International Whaling Commission’, aldus Komatsu in de Britse krant The Guardian op 19 juli 2001.

Diverse Caribische landen erkennen steun van Japan te ontvangen in ruil voor stem in IWC
In dat zelfde jaar verklaarde de toenmalige minister-president van Antigua en Barbuda, Lester Bird, in een interview met het Caribbean News Agency, dat zolang de walvis nog geen bedreigde diersoort is er geen enkele reden is om Japan in de IWC niet te steunen en dan ook nog eens daarvoor enige hulp te ontvangen. ‘I am not going to be a hypocrite; that is part of why we do so’, aldus Bird.

In april 2002 werd duidelijk dat Japan geld had geschonken aan de regering van Grenada voor de International Whaling Commission. Het voormalige lid van de IWC voor Grenada, Michael Baptiste, verklaarde met dat geld betaald te zijn.
Op 18 juli 2005 deed ook de toenmalige IWC-vertegenwoordiger voor de Solomon Islands, Albert Wata, een uitlating over Japanse steun in ruil voor een stem. Wata verklaarde op ABC TV (Australië): ‘The Japanese pay the government’s subscriptions. They support the delegations to the meetings in terms of meeting airfaires and per diem.’

Atherton Martin nam in juli 2005 ontslag als minister van Visserij op Dominica, omdat zijn land in de IWC tegen een voorstel had gestemd voor een beschermd walvisgebied. Het Kabinet was daar echter voorstander van. Later bleek dat er onduidelijkheden waren rond de financiering van deelname aan de IWC door de Dominica-vertegenwoordiger. Volgens Martin kon niemand in de regering aangeven hoe de deelname aan de IWC werd bekostigd. ‘I don’t think the international legal community has come up with a term yet to describe this blatant, purchasing of small country governments by Japan.’

Greenpeace Argentinië trekt begin 2005 in Suriname aan de bel
Greenpeace Argentinië vroeg zich begin 2005 al af hoe Suriname deelname aan de IWC bekostigde. Een lidstaat betaalt voor haar lidmaatschap jaarlijks 13.000 Amerikaanse dollar. Naast het lidmaatschapsgeld is een land ook jaarlijks kosten kwijt aan de reis naar de jaarlijkse vergadering en aan hotelkosten. Uit onderzoek blijkt, dat enkele IWC-lidstaten die kosten krijgen vergoed van het Japanse Visserij Agentschap. In het voorjaar van 2005 trok de Argentijnse afdeling van Greenpeace aan de bel, in aanloop naar de 57e vergadering van de IWC in Zuid-Korea. Via een ingezonden brief in het Surinaamse dagblad de Ware Tijd toonde Milko Schvartzmann van Greenpeace Argentinië zijn bezorgdheid over het standpunt van Suriname inzake de commerciële walvisvangst. ‘Wij merken op dat het Surinaamse stemgedrag bij de IWC precies hetzelfde geweest is als dat van Japan. Regeringsleden van sommige Caribische en Centraal-Amerikaanse landen hebben wel erkend dat hun stem beïnvloed was door de financiële hulp die Japan hen gaf. Daardoor staat Suriname bekend als één van de ‘gekochte stem-landen', aldus Schvartzmann op 19 februari 2005 in de Ware Tijd. Het stemgedrag van Suriname is des te opmerkelijk, omdat het met een stem tegen het beschermen van walvissen ook stemt tegen een duurzame en milieuvriendelijke manier van leven voor vele leefgemeenschappen aan de kusten van Latijns Amerika. Juist activiteiten als ‘whale watching’ levert vele kustdorpen de broodnodige inkomsten op.

De zware kritiek en beschuldigingen van Greenpeace kwamen hard aan bij de Surinaamse vertegenwoordiger in de IWC, de heer Sahtoe. Hij verwierp de omkoping verdachtmakingen. Zijn stemgedrag was gebaseerd op het beleid van zijn ministerie van LVV: het stimuleren van duurzame visserij en duurzame benutting van maritieme hulpbronnen, zoals vandaag de dag dus weer wordt herhaald en beweerd door minister Algoe. Het heeft veel weg van een ingestudeerd argument.
Suriname is dan ook alleen voor een verbod op walvissen die daadwerkelijk met uitsterven worden bedreigd, zoals de blauwe vinvis. Voor andere soorten zou, volgens Sahtoe, de vangst in banen moeten worden geleid. Hij kon het echter ook niet laten om in publicaties te wijzen naar landen als Australië, Amerika en Nederland die nu tegenstanders zijn van de walvisvangst, maar in het verleden aan de basis hebben gestaan van de bijna uitroeiing van enkele walvissoorten.

In de eerste week van maart 2008 hadden Surinaamse autoriteiten overigens geen behoefte om te praten over haar steun aan de internationale walvisvangst en hield de deur stevig dicht voor Greenpeace. Een delegatie van deze internationale milieuorganisatie was van plan om van 2 tot en met 7 maart een bezoek te brengen aan Paramaribo om onder meer druk uit te oefenen om de steun aan met name Japan in te trekken. Greenpeace beschuldigt Suriname er van te zijn omgekocht door het Aziatische land. De regering heeft deze beschuldigingen echter altijd van de hand gewezen. 'Suriname is het enige Zuid-Amerikaans land dat de Japanse walvisvangst steunt. Waarom die steun is een grote vraag, omdat het land zelf geen walvisvangst beoefent', zei Milko Schvartzman, oceaanspecialist van Greenpeace Argentinië. 'Al weken zoeken we contact met de Surinaamse autoriteiten, maar we stuiten steeds op niets. We gaan echter opnieuw lobbyen om ontvangen te worden.'

De 'Buenos Aires Groep' zonder Suriname.... 
In december 2006 kwamen zelfs de IWC-landen Argentinië, Brazilië, Mexico, Peru, Chili en Panama bijeen in Buenos Aires om onder andere te praten over ‘whale watching’.
Bij deze bijeenkomst waren ook regeringsvertegenwoordigers aanwezig van Ecuador, Guatemala en de Dominicaanse Republiek en diplomaten van de ambassades van Colombia, Uruguay en Venezuela. ‘Whale watching’ toerisme is een belangrijke bron van inkomsten geworden. Deze vorm van toerisme moet volgens de ‘Buenos Aires Groep’ worden gestimuleerd. Verder blijven zij fel gekant tegen de hervatting van commerciële walvisvangst en pleiten zij voor beschermde gebieden voor walvissen in de zuidelijke Atlantische Oceaan en het zuidelijke deel van de Stille/Grote Oceaan. 



Opvallend is dat bij deze 'Buenos Aires Groep' Suriname ontbreekt….. Neen, Suriname is een buitenbeetje, Suriname heeft geen problemen met de bloedige walvisjacht van landen als Japan. Japan, dat blijft volhouden ieder jaar walvissen te moeten harpoeneren vanwege wetenschappelijk onderzoek, terwijl iedereen weet dat dat niet het geval is. Japan houdt gewoon van een stukje mals walvisvlees en wordt daarin feitelijk ondersteund door een klein land in het noorden van Zuid-Amerika dat niets heeft met de walvis in algemene zin, Suriname.

(Red. De Surinaamse Krant, zaterdag 5 november 2016)