Den Blauwvinger: Artiest King Koyeba klust bij als drugshandelaar en ophef en niets door Parbode

COLUMN: De 'King' beweert bij OM drugs te verkopen om voor z'n 9 kids en 2 hoogzwangere vrouwen te kunnen zorgen

Zanger is gewoon een ordinaire drugs'hosselaar' – Minister Hoefdraad doet gewoon wat velen doen, een huis kopen

27-10-2016  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Suriname werd afgelopen week ietwat opgeschrikt door twee 'breaking news' berichten in de lokale media. Het ene had betrekking op een in drugs handelende min of meer bekende artiest en het andere op een minister die gewoon een woning heeft gekocht. De artiest werd gearresteerd en zit nog steeds achter slot en grendel en de bewindsman werd door het magazine Parbode feitelijk om niets gelyncht.

De bekende Surinaamse zogenoemde 'dancehall artiest' King Koyeba werd op zaterdag 15 oktober tijdens een gezamenlijke actie van de Narcotica Brigade, de Recherche Regio Midden, het Regionale Bijstand Team en Surveillance Wanica met twee andere personen aangehouden in het district Wanica, Suriname, met drugs, marihuana, in zijn bezit. Vijf dagen later verklaarde hij tegenover de rechter-commissaris in drugs te verkopen.
Hij beweerde verder, dat het vanwege de slechte financieel economische situatie in Suriname moeilijk voor hem is en dat hij begon met de verkoop van drugs om zijn negen kinderen te verzorgen. Hij wilde dat al zijn kinderen te eten zouden hebben. De zogenoemde artiest c.q. drugshandelaar heeft momenteel ook nog eens twee vrouwen die hoogzwanger zijn en hij zei er voor ze te willen zijn, ze financieel bij te willen staan staan. King Koyba verklaarde ook, hij af en toe marihuana gebruikt, hetgeen volgens hem normaal is in de artiestenwereld. Die opmerking zal hem door menig collega niet in dank worden afgenomen, of......??

Natuurlijk zijn zijn verklaringen grote onzin. Hij zoekt gewoon een soort excuus voor zijn drugshandeltje. Het is een artiest onwaardig, maar hebben we hier echt te maken met een artiest of met niets meer en niets minder dan een ordinaire laag bij de grondse drugshandelaar die zich liever begeeft in criminele drugskringen dan in de muziekwereld?

Hoe haal je het in je hoofd om je bewust gekozen drugshandel te gebruiken als een (drog)reden om voor je negen kinderen te kunnen zorgen en je twee hoogzwangere vrouwen? Heb je dan helemaal geen verantwoordelijkheidsgevoel? Negen kids, twee vrouwen en nog hoogzwanger ook? Hoe zit het met zijn muziekcarrière?
Gaat het zo slecht met zijn zogenoemde muzikale carrière?
Treedt hij zo weinig op?
Verdient hij niets?
Tja, dan maar drugs..... Er zijn toch genoeg andere hosselbaantjes te verzinnen? Ga cd's verkopen, ga je bling bling aan de man of vrouw proberen te brengen, boter- en kokoskoekjes bakken en gemberbier maken en verkopen of warme worst, ga op straat zingen voor wat geld, enzovoorts. Onzin verhaal dus, om voor z'n kids te kunnen zorgen.... Negen kinderen en hoeveel Kinderbijslag levert dat op? Zou iedereen eens moeten gaan doen, drugs verkopen, omdat het financieel even tegenzit.... dan wordt het nog gezellig in dit land... Zeg gewoon dat je een notoire drugsdealer en -gebruiker bent in plaats van aan te komen waaien met kleuter-excuses.

Nee, dan zou er meer respect moeten zijn voor minister Gillmore Hoefdraad van Financiën.

Hij heeft onlangs een woning gekocht in Paramaribo-Noord, maar dat bleek weer om een of andere duistere reden voer te zijn voor het magazine Parbode en voor de Ware Tijd, die vorige week aandacht besteedde aan het Parbode-artikel.

De droomvilla waarin Gillmore Hoefdraad, minister van Financiën, onlangs zijn intrek nam, zou niet misstaan in Dubai. Alleen staat het 'optrekje' niet in een ver buitenland, maar in een exclusief villapark in Clevia, Paramaribo-Noord. Volgens Parbode hebben meerdere onafhankelijke bronnen bevestigd, dat Hoefdraad zich sinds kort de eigenaar van het pand mag noemen. Ook beamen verschillende buurtbewoners dat de minister recent in deze villa is komen wonen, zo schreef de Ware Tijd.

Minister Hoefdraad koopt droomvilla van 650.000 US-dollar: https://t.co/do6O9FAbVt pic.twitter.com/tA2SKb7Te4

— Parbode (@Parbode) October 20, 2016

De villa is aan Hoefdraad verkocht door de originele eigenaren, die al enkele jaren zijn verhuisd naar het buitenland. De makelaar vroeg 650.000 Amerikaanse dollar voor het luxe huis dat op een perceel van maar liefst 3.450 vierkante meter staat - waarvan bijna 700 vierkante meter is bebouwd.

De berichtgeving was nota bene voor de bewindsman aanleiding om zich te verdedigen in een verklaring, waarin hij schrijft dat het gaat om een privé kwestie. 'Ik heb besloten om niet langer in een gehuurd huis te wonen, daar deze mij een fortuin aan huur kostte. Dit resulteerde in een koopwoning waarop er een hypotheek rust welke afgelost wordt via mijn internationale pensioen die ik nu verdien na 18 jaar hard werken in het buitenland.'

Natuurlijk, Hoefdraad heeft gelijk, het is een privézaak. Maar, dat laat het VHP-Assembleelid Mahinder Jogi koud. 'Dat Financiënminister Gillmore Hoefdraad na het creëren van alle financiële ellende in Suriname nu lekker in de zespersoons jacuzzi van zijn peperdure villa mag genieten, is een klap in het gezicht van het volk', zo zei hij in het Dagblad Suriname.

Iedereen zou zich eens goed achter de oren moeten krabbelen.
Waarom is Parbode met haar opruiende artikel op de proppen gekomen?
Opruiend, ja. Het blad creëert willens en wetens een bepaalde sfeer rond Hoefdraad en zijn nieuwe woning. Maar, waarom? Wat beoogt de redactie van Parbode ermee? Het is op het randje van ordinaire riooljournalistiek.
Het staat iedereen toch vrij om welke woning tegen welke prijs dan ook te kopen, ongeacht de staat waarin het land verkeert? Kan het de minister kwalijk worden genomen dat hij financieel in staat is om een mooie woning te kopen? Heeft Parbode ook de woningen en de prijzen ervan van de overige ministers tegen het licht gehouden? Neen? Komt er geen 'Parbode-Top-10' van de meest dure en opzichtige woningen ooit gekocht door ministers?

Deze hele kwestie is door Parbode opgeblazen, wetende dat het bericht door andere media zou worden opgepikt om Hoefdraad te schaden, bewust, willens en wetens. Natuurlijk mag Parbode kritisch zijn en kritisch berichten, maar wel met de juiste instelling, de juiste bedoelingen en niet om een persoon bewust, en met waarschijnlijk een agenda, aan de schandpaal te nagelen voor iets dat zovelen voor hem in stilte hebben gedaan, namelijk gewoon een huis kopen met een hypotheek. So what!?

Hoogachtend,

Den Blauwvinger

27 oktober 2016

Amsterdam-Paramaribo

Den Blauwvinger: Surinamers niet op straat te krijgen om Bouterse weg 'te demonstreren'

COLUMN: Suriname gaat niet plat door een mislukt mini protest van Burgercollectief

(Bron foto: NDP/Facebook)

Niet meer dan paar honderd burgers weet als demonstrant in de dop weg naar Onafhankelijkheidsplein te vinden

06-09-2016  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Suriname verkeert in een financieel-economische crisis door wanbeleid van de regering Bouterse-I en Bouterse-II. Althans dat wordt door Jan en Alleman beweerd. Om het hoofd boven water te houden sluit de regering de ene forse lening na de andere bij internationale kredietverstrekkers, waaronder het Internationaal Monetair Fonds, IMF, dat met strakke hand de regering aan de leiband houdt. Over hoe alle leningen terug betaald moeten gaan worden lijkt niemand zich binnen regeringskringen te bekommeren, laat staan zich druk te maken.

Ondertussen heeft president Desi Bouterse in zijn op 30 september uitgesproken Jaarrede in het Surinaamse parlement het volk weer allerlei projecten in het vooruitzicht gesteld en een loonsverhoging uiterlijk april 2017 voor ambtenaren, zonder de hoogte te noemen en zonder hierover in overleg te zijn getreden met de vakbonden.

Maar, Suriname weet ondertussen dat de door Bouterse opgeworpen projecten, zo hij ze ook vorig jaar deed en jaren daarvoor opvoerde, vooral gebakken lucht zijn.

Maar, het volk lijkt Bouterse nog steeds te pruimen. Er is veel gejammer en geklaag te horen, vooral over de op de hol geslagen wisselkoers waar Bouterse geen grip op heeft en over de op hol geslagen prijzen van producten in met name de supermarkten. Maar, toch stromen winkels overal vol klanten, is het verkeer niet minder druk, werden tijdens de grote vakantie de recreatieoorden in het land druk bezocht, worden de uitgaansgelegenheden goed bezocht waar allerlei zogenoemde dj's uit binnen- en buitenland optreden tegen forse entreegelden en hebben ouders en verzorgers van schoolgaande kinderen gewoon schoolartikelen en uniformen gekocht.

Hebben de mensen het werkelijk zo slecht als bijvoorbeeld de actiegroep van het eerste uur We Zijn Moe en het nieuw ontstane initiatief Burgercollectief iedereen wil laten doen geloven? Neen, dus. Immers, bij de diverse protestmanifestaties de afgelopen maanden kwamen weinig mensen op de been om te protesteren tegen het regeringsbeleid en tegen de persoon Desi Bouterse en zijn NDP.

Afgelopen maandag, 3 oktober, werd een zoveelste protestactie gehouden, op het Onafhankelijkheidsplein, georganiseerd door dat nieuwe Burgercollectief en We Zijn Moe met als motto 'Bouta, go home'. Met veel bombarie werd het protest via Facebook en filmpjes op televisie aangekondigd en werden mensen opgeroepen om vooral met potten, pannen en deksels en toeters naar het plein te komen onder het motto 'alles plat'. Maar, het enige dat maandag plat was, was het Onafhankelijkheidsplein. Met zo'n protest gaat Bouterse echt niet naar huis. De man hecht aan zijn presidentiële status die hem immers ook nog eens beschermt als hoofdverdachte in het 8 decemberstrafproces.

Maar, het Burgercollectief wist slechts een paar honderd mensen op de been te brengen op het Onafhankelijkheidsplein. De actiegroep had opgeroepen om alles plat te leggen, maar niets lag plat en het protest was een zielige vertoning, tot plezier en genoegen uiteraard van de NDP die pardoes luchtfoto's van het plein en de demonstranten vanuit de lucht had gemaakt en op Facebook plaatste om aan te tonen dat de actie weinig voorstelde.

Terecht een beetje leedvermaak, maar wel met de kanttekening dat niet bekend is op welk tijdstip die foto's waren gemaakt.

Na afloop van de protestactie weigerden organisatoren gezichtsverlies te erkennen. Neen, ze beweerden glashard stuk voor stuk tevreden te zijn over de zeer magere opkomst. Een van ze sprak over niet meer dan driehonderd demonstranten..... Het zou ze gesierd hebben wanneer ze gewoon ronduit hadden gezegd 'Neen, we zijn verre van tevreden, dit hadden we niet verwacht'. Maar, de activisten in de dop probeerden zich groot te houden, tegen beter weten in.

Het magere protest was koren op de molen voor Bouterse en zijn NDP. Immers, zij zijn de lachende derde en kunnen nu zeggen, dat het volk de president en het beleid van zijn regering nog steeds steunt, ondanks de tot cliché geworden precaire financieel-economische situatie. Het protest van het Burgercollectief en We Zijn Moe heeft dus contra productief gewerkt.

Het is nu de taak voor de democratische oppositionele krachten in De Nationale Assemblee (en voor de vakbonden...) om te beginnen met echte oppositie en niet steeds de vergaderzaal jammerend te verlaten als ze iets niet goed gezind is.

Het is nu aan de politici in het oppositionele roze pluche om in actie te komen, nu weer duidelijk is geworden, dat het volk niet op de been te krijgen is.

Hoogachtend,

Den Blauwvinger

6 oktober 2016

Amsterdam-Paramaribo

Kritische noten SVJ-voorzitter Leeuwin in reactie op incident met 'journalist' Pinas van nieuwswebsite Suriname Herald

Activisten We Zijn Moe zouden in partijcentrum NPS telefoon van Pinas hebben afgepakt

'Dit is het gevaar wanneer een journalist verschillende petten op heeft'

05-10-2016  De Surinaamse Krant/de Ware Tijd/Suriname Herald


Hoewel Jason Pinas geen lid is van de Surinaamse Vereniging van Journalisten (SVJ) zal hij het bestuur onder leiding van Wilfred Leeuwin in kennis stellen van een incident zaterdag, waarbij zijn telefoon van hem is afgepakt. Dat gebeurde door personen, die op dat moment aan het vergaderen waren in een ruimte van het partijcentrum van NPS, Grun Dyari. 

De journalist beweert, dat er dreigende taal naar hem is geuit. 'Yu wani si mi naki yu trowenanga m**. Mi e naki yu m** ede bos', kreeg Pinas naar het hoofd geslingerd. Hij, zo schrijft de Ware Tijd vandaag, woensdag 5 oktober 2016 - waaraan Leeuwin als journalist verbonden is - zou optreden als ceremoniemeester bij een 'banamba'-contest die zaterdagavond in Grun Dyari gehouden zou worden.

Leeuwin verwerpt het handelen van de verslaggever. 'Dit is het gevaar wanneer een journalist verschillende petten op heeft. Op dat moment was Pinas daar voor privé-doeleinden, en niet als journalist', zegt de SVJ-voorzitter.

Toen Pinas zich rond negen uur 's avonds op het terrein begaf, zag hij in een besloten 'setting' bekende gezichten, onder wie kopstukken van de NPS en prominenten van de actiebeweging 'We zijn Moe'. Dit was reden voor hem om zijn persbadge uit zijn auto te halen en zich te legitimeren bij de voorzitter van de actiegroep, Curtis Hofwijks. De verslaggever vroeg om een interview en Hofwijks wenkte hem te wachten. In die tussentijd nam hij met zijn mobiele telefoon foto's van de groep. Leeuwin zegt, dat het absoluut niet mag dat bezittingen van een journalist worden afgepakt. Tegelijkertijd zegt hij, dat Pinas inbreuk heeft gepleegd op de privacy van de personen die in een besloten ruimte vergaderden. Leeuwin geeft verder aan, dat de hoofdredacteur van het medium waaraan de journalist verbonden is (de nieuwswebsite Suriname Herald, die hierover op 2 oktober onderstaand bericht publiceerde,maar de naam van de website wordt niet door de Ware Tijd vermed...), de zaak beter had moeten onderzoeken alvorens tot publicatie van een bericht over te gaan.

Hij zegt, dat een journalist altijd duidelijk moet zeggen in welke hoedanigheid hij bij een activiteit is. De SVJ-voorzitter stelt voorop dat hij geen kritiek levert op collega's, maar zegt dat hij alleen kan opkomen als de journalist zich correct heeft gedragen. Journalisten moeten voorkomen dat mensen bang worden om in hun buurt te komen. Volgens hem heeft dit soort gedrag ervoor gezorgd dat indertijd is besloten, dat mediawerkers niet meer toegelaten worden tot de koffiekamer van De Nationale Assemblee. Leeuwin heeft zowel Pinas als Hofwijk en zijn groep aangehoord.

2 oktober 2016 - 10:03

Journalist Pinas van Suriname Herald aangevallen door ‘We zijn moe’

Een journalist van Suriname Herald, Jason Pinas, werd gisteravond aangevallen door leden van de actiegroep ‘We zijn moe’. De groep was eerder op de avond in NPS-partijcentrum Grun Djari om gesprekken te voeren. Pinas die daar was voor een andere activiteit zag de leden van de groep en probeerde daarover een verslag te maken.

Hij zegt dat hij persoonlijk een afspraak had met de leider van de groep, Curtis Hofwijks, voor een gesprek. Vervolgens maakte hij een paar foto’s van de groep, maar dat werd hem niet in dank afgenomen. De groep kwam op hem af, pakte zijn telefoon af en wiste zonder zijn toestemming de foto’s wat absoluut niet mag.

Hofwijks om een reactie gevraagd, geeft aan dat hij niet wenst te praten over een aanval. De actiegroep was op dat moment bezig consultatierondes te houden met politieke partijen over de planning van de groep. Hij gaf wel toe dat hij een afspraak had met Pinas, maar had niet door dat Pinas bezig was foto’s van de groep te maken. Verder verklaarde hij dat hij niet wist dat Pinas daar was voor verslag. Hij dacht dat Pinas hem gewoon wilde spreken.

Pinas gaf op zijn beurt aan dat hij zich ook had gelegitimeerd met zijn pas als verslaggever bij Suriname Herald. Hofwijks had er moeite mee dat Pinas foto’s had geschoten. Hij beweert ook dat de groep geen moeite heeft met de media en een goede samenwerking wenst te hebben met journalisten vanwege hun bijdrage als het gaat om de voorziening van informatie aan de gemeenschap. Zijns inziens hadden zijn leden gewoon gevraagd om de foto’s te wissen. Pinas beweert het tegenovergestelde. “De mannen hebben eigendunkelijk mijn telefoon afgepakt.” Hofwijks probeerde dat goed te praten door aan te geven dat ‘We zijn moe’ niet aan het ruziën is, omdat dat niet de manier is om met elkaar om te gaan. Verder wil hij hierover niet meer praten, omdat de zaak is afgedaan. Tot nu toe heeft de groep geen slechte ervaring gehad met de media en wenst dus geen confrontatie aan te gaan met journalisten, zegt hij. Volgens Hofwijks bevonden de leden zich op een privé-terrein, dus werd hun privacy geschonden.

Pinas zegt dat Hofwijks een heleboel Frans uitlegt, omdat hij buiten het terrein was toen de vijf heren op hem afkwamen. Ondanks hij zich had gelegitimeerd, hadden de mannen hem vies en vuil uitgescholden. Op dat moment was er een activiteit in Grun Djari waar een ieder welkom was en niet wat Hofwijks beweerde dat het om een privé-terrein ging.

Tot slot geeft de redactie van Suriname Herald aan dat zij volledig achter haar journalist Jason Pinas staat.

Claudia Tanoeleksono
Hoofdredacteur

Onderstaand bericht verscheen donderdag 6 oktober op Starnieuws en werd overgenomen door De Surinaamse Krant:

Hofwijks dreigt met juridische stappen tegen Suriname Herald om rectificatie bericht af te dwingen

Klein incident wordt mede door Starnieuws en de Ware Tijd tot iets 'groots' verheven...


Curtis Hofwijks van 'We Zijn Moe' is gisteren door de politie van het bureau Nieuwe Haven gehoord. Jason Pinas, verslaggever van de nieuwswebsite Suriname Herald, heeft maandag een klacht ingediend. Hij zou zaterdag zijn aangevallen en bedreigd door leden van de actiegroep 'We Zijn Moe'. Er klopt heel veel niet aan het verhaal van Pinas, zegt Hofwijks echter, aldus Starnieuws vandaag, donderdag 6 oktober 2016. Dit is ook aangegeven aan de nieuwswebsite, maar die heeft tot nog toe geen rectificatie gepleegd. 

Hofwijks overweegt om juridische stappen te ondernemen om de rectificatie gedaan te krijgen.

Pinas was zaterdag in Grun Dyari, het partijcentrum van de NPS, om als ceremoniemeester te fungeren bij een Banamba contest, toen hij de delegatie van 'We Zijn Moe' via een raam in het gebouw opmerkte. 'Ik zag ze in een kamer zitten. De anderen zagen me niet, alleen Curtis, omdat hij met zijn gezicht naar het raam zat. Ik heb hem met mijn badge gewenkt en gevraagd voor een interview. Hij heeft me teruggewenkt met ‘later’. Ik dacht, ik maak alvast een foto van de setting en de mensen daar. Maar, die foto was niet mooi vanwege het dievenijzer. Ik heb mijn hand achter het traliewerk gezet. Ik weet niet of het heeft ‘geflasht’, ik weet niet hoe ze hebben gezien dat ik een foto heb gemaakt. Maar, toen ze dat hebben gemerkt, waren ze echt kwaad.'

Pinas beweert, dat hij 'niet is weggerend', omdat hij zich van geen kwaad bewust was toen een groep mannen naar buiten trad. 'Ze begonnen tekeer tegen me te gaan. Ze vonden dat de beelden terstond gewist moesten worden. Ze hebben mijn telefoon hardhandig afgepakt.'

Hofwijks vraagt zich af waarom het feit dat zaken waren bijgelegd, niet in de berichtgeving van Suriname Herald is opgenomen, terwijl hij dat kenbaar heeft gemaakt toen de nieuwswebsite wederhoor pleegde. 'Dit is een van de feitelijke onjuistheden die men heeft gelanceerd. Een ander feit is dat geen enkel lid van 'We Zijn Moe' betrokken is geweest bij het incident. Wij waren slechts gasten daar. Wij kunnen als gasten niet optreden, de gastheer wel. Het materiaal is overigens niet gewist door de mannen, maar door de verslaggever zelf.'

Hofwijks merkt verder op, dat de gebaren via het raam het enige contact met Pinas was vóór het incident. 'Toen we in de vergadering zaten wenkte iemand mij vanuit het raam wijzende op een telefoon. Het was afleidend. Ik ken die heer niet dus ik dacht ik maak een gebaar terug duidende op ‘later’. Dat was de enige vorm van communicatie die we hadden. Iemand attendeerde ons erop dat de vergadering zonder toestemming werd vastgelegd. Zijn handen waren door de spijlen. Als een gluurder die opnames zit te maken van een besloten bijeenkomst. Daarom was men boos.'

Hofwijks heeft ervoor gezorgd dat de zaak niet is gaan escaleren, zegt Pinas. 'Ik had het gevoel dat als Curtis niet was komen, ze me zouden aftakelen, want ze zijn echt flink tekeer gegaan. Toen heeft hij zijn mannen tot orde geroepen. Daarna is er niets bijzonders meer gebeurd.' Pinas heeft daarna zijn werk als ceremoniemeester voor het Banamba contest, hervat. 'Ik zou er niets mee doen, maar mijn coördinator vond dat ik dit niet zo moest laten', deelt hij mee.

Hofwijks vindt het jammer dat het fotomateriaal van Pinas is gewist. Dat zou het bewijs zijn van hoe onethisch die handeling is geweest, stelt hij. 'We Zijn Moe heeft niemand aangevallen, we hebben geen bestanden gewist, ik had geen afspraak met die man. Ik wil geen gevecht met de media. We hebben er geen baat bij. Maar, we kunnen niet toestaan dat mensen ons imago zodanig aantasten met zaken die niet op waarheid berusten.'