zondag 24 mei 2015

Den Blauwvinger: 'Heh, pres, Desi, kan ik wat goudpontonnetjes van het stuwmeer verdrijven?'

COLUMN: Commissie Ordening Goudsector verschuilt zich passief achter ministerie

Commissie neemt niet zelf initiatief om over te gaan tot verwijderen skalians, maar wacht op instructie

24-05-2015  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


In Suriname is afgelopen middernacht een officieel einde gekomen aan de verkiezingscampagnes van de politieke partijen en politieke samenwerkingsverbanden. De kiezers gaan morgen, maandag 25 mei, naar de stembus. Het is de drukte rond deze verkiezingen waarom er niet wordt opgetreden tegen de voor het milieu en de volksgezondheid van inheemsen en marrons in het binnenland schadelijke drijvende goudwinningsbedrijven ofwel goudpontons ofwel skalians, waarop ook kwik wordt gebruikt. Dat beweerde althans afgelopen donderdag Gerold Dompig, voorzitter van het managementteam in de presidentiële Commissie Ordening Goudsector, in een van de lokale kranten.

Hij reageerde hiermee op een alarmkreet van de bekende botanicus en eigenaar van het toeristische Tonka eiland in het stuwmeer, Frits van Troon. Die zei 19 mei in diezelfde krant, dat op dit moment dertien goudpontons op het meer werkzaam zijn, terwijl dat verboden is (de wet verbiedt het mijnen in open wateren) en dat geen enkele autoriteit ingrijpt. 'Dit is echt een ontwikkeling die begonnen is tijdens de huidige regering in 2011', aldus Van Troon. Nu is het Van Troon die aan de bel trekt, maar het parlementslid Ronny Asabina van de BEP (partij van Broederschap en Eenheid in de Politiek) heeft vaak in De Nationale Assemblee aan diezelfde bel getrokken. Maar, niemand binnen de overheid lijkt die bel te willen horen. Asabina was de afgelopen vijf jaren een roepende in de politieke en bestuurlijke woestijn.

Goudponton inkomstenbron voor overheid. (Bron foto: Ronny Asabina)
De overheid zwijgt, de overheid is passief, de overheid gedoogd, immers die heeft juist baat bij de aanwezigheid van de goudpontons op het stuwmeer en rivieren. De Belastingdienst heeft aanzienlijke bedragen kunnen innen bij eigenaren van goudpontons. De skalians worden dus gedoogd, ondanks het feit dat ze een vernietigende werking hebben op het milieu, om de staatskas aan te kunnen vullen.

Dat wordt nota bene erkend door Dompig. 'We hebben eerder opgetreden op de Marowijnerivier. Eigenaren van skalians hebben ieder zes miljoen Surinaamse dollar aan belastingaanslagen gehad. We hebben sommigen aan de ketting gelegd en sommigen weggesleept.' Maar, dat was natuurlijk geen actie om het milieu te beschermen en om de wet na te leven, dit was een actie om de staatskas te spekken.


En afgelopen week durfde Dompig de schuld van een toename van de illegale goudpontons op het stuwmeer te geven aan het uitblijven van instructies van het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen (NH).

'Er was geen duidelijke instructie vanuit NH. Ik, als technocraat, moet afgaan op instructie van een politiek verantwoordelijke', beweerde Dompig, die werkzaam is voor een presidentiële commissie en dus feitelijk zou moeten afgaan op instructie van president Desi Bouterse. Ook zei hij, dat door het gebrek aan wetgeving er volgens hem geen basis is om de illegale pontons uit het meer te ontruimen. Wat een onzin.
Kennelijk is Dompig zelf niet op de hoogte van wetgeving, immers het mijnen in open wateren is bij wet verboden en dus strafbaar. Het mag niet en dat zou Dompig behoren te weten. Er is dan ook een wettelijke basis om op te treden tegen de goudpontons en hun eigenaren.
'We staan te trappelen om direct na deze drukke periode in te grijpen als we de instructie krijgen. We zijn slechts een werkarm', aldus Dompig.

Dompig wacht, wacht, wacht en wacht op instructie. Hij maakt deel uit van een presidentiële commissie. Dus wat let hem om zelf eens in actie te komen, de telefoon te pakken en te zeggen:

'Heh pres, Desi, fawaka? Ik moet uit media vernemen, dat er kennelijk zo'n dertien stuks van die drijvende goudfabriekjes op het stuwmeer ronddobberen. De oude plantenkenner Van Troon, Frits toch, ja, die van Tonka, wil eigenlijk wel eens van die dingen af. Ze schijnen schade toe te brengen aan het meer en ook aan de gezondheid van mensen. Natuurlijk blijven ook nog eens bezoekers weg van zijn eilandje. Dus, wordt het niet eens tijd om ze te verwijderen? Het mag toch ook niet, goud zoeken ii watra? Mi wakti al maanden om in actie te komen, heb er zin in, maar krijg maar geen instructie. No kan toch? En tja, ik ga natuurlijk niets iets uit mezelf ondernemen, toch, pres?'

'Gerold, mi begrijp yu volledig. Je bent toch een volwassen vent brada!? Waarom wakti? Treedt op, doe iets, verwijder die dingen van dat meer. Nog voor de verkiezingen hoor!' Kan ik een zoveelste wit voetje halen bij mijn burgers in dit mooie land.'

'Maar, what about al die belastingcentjes dan?'

'Oh ja, tsjoerie. Pfffff..... Gerold, gooi ze toch maar van het meer af. Doe maar. Binnen no time zijn ze weer terug, toch, net als al die porknokkers die je her en der hebt verwijderd, iedereen keert weer terug, en dan kunnen we centjes blijven innen bij de eigenaren van die pontons, we kennen ze toch, hier in de stad, en hebben wij, switi Sranan dus, laten zien dat wij het menen met ons milieu en de gezondheid van de binnenlandbewoners. Daar zitten toch ook onze kiezers?'

'Ah bun. Is goed brada, pres. Ik zal zien wanneer we met de sterk arm van onze gewapende machten het meer op kunnen. Hopelijk lukt dat nog voor de verkiezingen, want na de verkiezingen kan de wereld er heel anders uit zien, ook voor mij en de commissie.'

Hoogachtend,
Den Blauwvinger
24 mei 2015
Amsterdam-Paramaribo

Slotmassameetings politieke partijen dag voor verkiezingen Suriname brengen niets nieuws onder de zon

Laatste bijeenkomsten V7, ABOP en NDP aaneenschakeling van verkiezingsretoriek en natrappen

24-05-2015 Door: Paul Kraaijer


Geen enkele politieke partij of -samenwerkingsverband had gisteravond tijdens de laatste zogenoemde 'massameetings' voor de verkiezingen van morgen, 25 mei, iets nieuws te melden. Het was overal (NDP, V7, ABOP) dezelfde zich al wekenlang tot vervelends toe repeterende verkiezingsretoriek. Een saaie monoloog, beetje drama en vooral veel lol, plezier, vlaggen en vlaggetjes en petjes en shirtjes in de kleuren van een partij. 

Het oogde allemaal de afgelopen weken wat onvolwassen. Politieke inhoud was ver te zoeken. Waarschijnlijk hebben negen van de tien stemmers nog nooit een politiek partijprogramma gezien, laat staan gelezen, laat staan begrepen.

Algemene termen vlogen gisteravond weer over de podia in Paramaribo en een podium in Moengo in het district Marowijne. Concrete beleidsplannen kwamen nauwelijks aan bod.

Kandidaten deden hun best zich te profileren in uitersten, van keurig rustig taalgebruik tot luidruchtig geschreeuw van een kandidaat bij wie het zweet als een waterval in het Brownsberg Natuurpark over het kale hoofd naar beneden stroomde.
Een enkele kandidaat dacht in een blijspel op het podium van een theater te staan en te acteren en vond zichzelf kennelijk ook nog eens belangrijker dan welke politieke inhoud dan ook.
Een huidig parlementslid en kandidaat van een partij nam plotseling een collega van een andere partij onder vuur. Ongegeneerd en ongepast. Een trap na van een politicus en arts die bij hoog en bij laag de afgelopen periode heeft beweerd, dat hij en zijn partij geen gedrags- ofwel ethische code nodig hebben en zich netjes en correct gedragen. Daar was op de valreep niets van te merken. Hij viel door de mand.

Retoriek, retoriek. Amusant en rechtstreeks uitgezonden op televisie.

Het enige nieuwtje onder de zon was de bekendmaking, tot ieders verrassing, van NDP-voorman en president Desi Bouterse, dat hij de huidig minister van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur Ashwin Adhin graag na de verkiezingen bij eventuele verkiezingswinst als zijn vicepresident. Ahdin was zichtbaar zelf het meest verrast. Wie niet, maar laten we eerlijk zijn, niets mis toch met die jonge intelligente en sympathieke Adhin....

Nog een aantal uren en dan worden de partijen en kandidaten afgerekend in de vele stemhokjes. De uitkomst kon nog wel eens verrassend zijn..... toch?