Den Blauwvinger: Surinaamse huis- en zwerfdieren en wild wachten al jaren op wettelijke bescherming

COLUMN: Dieren behandeld als gevoelloze objecten: tijd voor 'No Dierenmishandeling'-campagne?

29-12-2014  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Huis- en zwerfdieren en wild in Suriname wachten al vele, vele jaren op wettelijke bescherming, op een wet die ze moet beschermen tegen mishandeling, verwaarlozing, tegen knalvuurwerk en andere zaken die voor een normaal mens niet door de beugel kunnen. Het echter de niet normale mensen onder ons die dieren mishandelen, verwaarlozen en (illegaal) verhandelen.

In 2012 werd een conceptwet Dierenwelzijn, door een gelijknamige commissie, ingediend bij de toenmalige minister van Justitie en Politie. Sinds 2010 was aan het concept gewerkt. Het is een compleet wetsvoorstel conform internationale richtlijnen en aangepast aan de specifieke situatie van Suriname. Het is inmiddels 2015 en de conceptwet heeft De Nationale Assemblee nog niet bereikt. Dat zou geconcludeerd kunnen worden uit het feit, dat op de website van het parlement die wet nog niet is gepubliceerd, zoals het geval is met alle overige ingediende conceptwetten. Dieren zijn kennelijk niet belangrijk voor de regering, laat staan dierenwelzijn en dierenbescherming.

Monki monki's (doodskopaapjes) en diverse papegaaiensoorten, zoals ara's, worden voor de verkoop in veel te kleine kooien aan de straat geplaatst.
Jagers en anderen knallen onbestraft beschermde diersoorten, als de jaguar (Panthera onca of, zoals in Suriname wordt gezegd, 'tigri'), dood en gaan vervolgens lachend met de buit op de foto.
De mooie rode ibis wordt nog steeds zonder pardon uit de lucht geschoten.
Groene leguanen worden gevangen en gedood voor consumptie en gewoon voor de lol. Wat is er nou leuker voor kinderen om met stenen een leguaan uit een boom te gooien, te vangen, de pootjes aan elkaar te binden en een verschrikkelijke dood te laten sterven....
Zwerf- en straathonden worden als grofvuil behandeld. Vervuild, broodmager, onder de wonden en krakkemikkig kreupelen ze over straten, waar ze kunnen (en) worden doodgereden door het voortrazende verkeer.
Een rustig in een berm opgerolde anaconda (aboma) loopt het risico doodgeslagen te worden door mensen die zonder enige reden het dier vrezen.
Honden worden veel te vaak op percelen vastgebonden met veel te korte kettingen waardoor ze nauwelijks bewegingsvrijheid hebben, als slaven....geketend, ook in de stromende regen. Voor dierenvrienden te erg om aan te zien, om van te walgen. Niemand doet iets, iedereen kijkt toe en loopt of rijdt door.

Wie herinnert zich niet de foto in het Dagblad Suriname van 18 december, waarop te zien is op welke afschuwelijke wijze een aantal koeien werd vervoerd in een vrachtwagen n Paramaribo? Gaat Suriname zo met haar runderen om? Heeft het land geen fatsoenlijke veewagens?

Wie herinnert zich niet de ophef die ontstond na
publicatie media oktober vorig jaar op Facebook en op een Nederlandse video-website van een video waarop te zien is hoe een peuter in Paramaribo door zijn moeder wordt aangemoedigd om een jong katje aan zijn staart rond te slingeren. Suriname leek te klein. Zelfs Britse media besteedden er aandacht aan.

Nu blijkt er plotseling een spontane No Kwik-campagne te zijn gestart om mensen bewust te laten worden van de risico's van kwikgebruik in vooral de kleinschalige goudwinning. Bekende Surinamers die plotseling beweren alles over kwik te weten werken eraan mee, in filmpjes, leuk, aardig, voor vooral de eigen naamsbekendheid. Maar, wat wil de organisatie bereiken, als je ook niet de regering en heren en dames Assembleeleden benaderd en er bij hen op aandringt dat er eindelijk toezicht komt op het gebruik van kwik, dat kwik op goudvelden in beslag wordt genomen en dat gebruikers ervan worden beboet. Immers, kwikgebruik is verboden, de import ervan ook. Kwik vernietigt het milieu, kwik verontreinigt het water van kreken, rivieren en stuwmeer. Inheemsen en marrons maken gebruik van dat water, met alle gevolgen voor de volksgezondheid van dien.

Zou het niet goed zijn om ook een No Dierenmishandeling of een 'SuAid for Animals' te starten, om de bevolking bewust te laten worden van het feit, dat ook dieren gevoel hebben en ervaren, dat ook dieren pijn kunnen leiden, dat ook dieren recht hebben op een onbezorgd en vooral beschermd leven en dat je juist veel plezier aan dieren kunt beleven zolang ze maar goed worden verzorgd en zolang ze maar wettelijk worden beschermd......

Met een leuke muzikale videoclip van bij elkaar geraapte Surinaamse artiesten, met tranen trekkende beelden van huis- en zwerfdieren en wild en natuurlijk aan het einde van de clip het rekeningnummer van een lokale dierenbeschermingsorganisatie.... Doneer, vooral om dierenbeschermingsorganisaties in staat te stellen nog beter op te kunnen komen voor de belangen van het dier! De dieren verdienen uw steun, uw zorg en vooral uw bescherming...

Hoogachtend,

Den Blauwvinger

29 december 2014

Amsterdam-Paramaribo