Wetenschappers: Lederschildpad in Stille (Pacifische) Oceaan over 20 jaar uitgestorven – Directe actie noodzakelijk Nauwelijks tot geen informatie beschikbaar over actuele situatie lederschildpad op Surinaamse legstranden
29-03-2013 Door: Paul Kraaijer
Nieuw wetenschappelijk onderzoek toont aan dat de populatie lederschildpadden in het westelijke deel van de Stille Oceaan al sinds de jaren ’80 van de vorige eeuw aan het afnemen is. Als deze afname zich voortzet, dan is het onvermijdelijk dat deze zeeschildpaddensoort over 20 jaar waarschijnlijk geheel is uitgestorven, aldus Thane Wibbels, professor aan de Universiteit van Alabama, Amerika, en lid van het team dat het onderzoek verrichtte. Het gaat om de laatste overgebleven groep lederschildpadden in het westelijke deel van de Stille Oceaan.
De lederschildpad (Dermochelys coriacea) is een in zee levende schildpad die behoort tot de familie lederschildpadden (Dermochelyidae). Het is de enige in zee levende schildpad die niet tot de familie zeeschildpadden (Chelidae) behoort. Met een schildlengte tot 2,4 meter is de lederschildpad de grootste schildpad ter wereld. Het reusachtige dier heeft een vrijwel wereldwijde verspreiding en komt voor van de tropische zeeën rond de evenaar tot in de poolwateren.
De Pacifische lederschildpad, waar het in het onderzoek om gaat, leeft in de Stille Oceaan in twee verschillende populaties. De westelijke populatie zet de eieren af op stranden in Papoea, India en de Salomonseilanden. Het foerageergebied bevindt zich echter aan de andere kant van de Stille Oceaan langs de westkust van Noord-Amerika. In Australië is één nestplaats aan de oostkust bij de stad Brisbane, dit is een van de belangrijkste afzetplaatsen. De oostelijke populatie zoekt naar voedsel in zuidelijke wateren, langs de kust van Zuid-Amerika tot in Peru en Chili. De neststranden liggen in Midden-Amerika, van Mexico tot Costa Rica, waar ook de Atlantische populaties hun eieren begraven.
De uitkomsten van het onderzoek zijn dinsdag 26 februari 2013 gepubliceerd in het online wetenschappelijk magazine Ecosphere van de ‘Ecological Society of America’s’ en aan het onderzoek namen deel wetenschappers van de ‘State University of Papua’ (in Manokwari, province West Papua, Indonesië), de ‘National Oceanic and Atmospheric Administration’ (NOAA, Washington, VS), ‘National Marina Fisheries Service’ (Silverspring, Maryland, VS) en het ‘World Wildlife Fund Indonesia'.
‘Dit onderzoek is een ernstige waarschuwing, dat we niet genoeg doen om de lederschildpadden in het leefgebied te redden. De problemen waar zij mee te kampen hebben – klimaatverandering, plastic afval, vissers die meer vangen dan alleen vis – zijn problemen die ons ook bedreigen. We moeten nu in actie komen om te voorkomen dat deze bijzondere oude dieren voor altijd uitsterven’, zegt Catherine Kilduff van het ‘Center for Biological Diversty’ (Tucson, Arizona, VS).
Uit het onderzoek blijkt dat sinds 1984 het aantal nestelende zeeschildpadden met 5.9% is afgenomen per jaar in het grootste nestgebied in de gehele Pacific - Bird’s Head Peninsula, Papua Barat, Indonesië. Op Jamursba Medi Beach – een van de locaties op het Bird’s Head Peninsula waar 75% van het totale aantal nestelende lederschildpadden te vinden is in het westelijke deel van de Pacific – is het aantal nesten van een piek van 14.455 in 1984 teruggevallen naar een aantal van 1.532 in 2011. Nu zouden er jaarlijks slechts 500 lederschildpadden nestelen op het schiereiland Bird’s Head.
‘Dit nieuwe onderzoek bevestigt, dat we al het mogelijke moeten doen om de lederschildpadden zowel in onze wateren als in het buitenland te beschermen. Dat is echter in schril contrast met hetgeen op dit moment de ‘National Marine Fisheries Service’ doet, door uitbreiding voor te stellen van de dodelijke drijfnetten in het bedreigde leefgebied van de lederschildpad en in het ‘Pacific Lederschildpad Beschermd Gebied’ voor de kust van Californië en Oregon’, zegt Ben Entickman, campagnemanager ‘Pacific’ en senior wetenschapper bij Oceana, gevestigd in Washington, VS.
‘Lederschildpadden zijn in grote problemen en elk dier dat verdrinkt in een kieuwnet of door een grote vishaak is een belangrijk slachtoffer’, aldus Teri Shore, programma directeur bij het ‘Turtle Island Restoration Network’ in Californië. ‘Als we toestaan dat nog meer zeeschildpadden verstrikt raken in de netten van de zwaardvisvloot van Californië in beschermd leefgebied van deze dieren, dan zou dat een tragedie zijn voor deze kwetsbare zeeschildpadden.’
Beschermen legstranden alleen niet voldoende om lederschildpad voor uitsterven te behoeden Volgens de wetenschappers is het beschermen van legstranden niet voldoende om de dieren voor uitsterven te behoeden. Zij dringen aan op aanvullende beschermende maatregelen in nationale en internationale wateren om de ondergang van de lederrug te voorkomen.
Bedreigingen voor de zeeschildpadden zijn vooral bijvangst in de visserij, het roven van eieren door varkens en honden, stranderosie, stijging van de temperatuur van het zand in nestgebieden en gevolgen van klimaatverandering.
SURINAME
Bedreigingen voor de zeeschildpadden zijn vooral bijvangst in de visserij, het roven van eieren door varkens en honden, stranderosie, stijging van de temperatuur van het zand in nestgebieden en gevolgen van klimaatverandering.
SURINAME
Een paar dagen na de publicatie van het onderzoeksrapport, werd in Suriname bekend, dat de legstranden van zeeschildpadden voor de kust van het district Commewijne dreigen verloren te gaan. Ze worden bedreigd door de natuur, maar mogelijk vormen zandafgravers in de omgeving een nog grotere bedreiging, aldus berichtte 1 maart 2013 de Ware Tijd. Het NPS-Assembleelid Arthur Tjin A Tsoi had een dag eerder in het Surinaamse parlement, De Nationale Assemblee, aandacht van de regering hiervoor gevraagd.
De volksvertegenwoordiger voerde aan, dat de legstranden bij Commewijne op nog geen half uur varen verwijderd van Leonsberg, aan de oever van de Surinamerivier, onder druk staan. Door de stroming van de Atlantische Oceaan worden deze broedplaatsen met een snelheid van anderhalve kilometer per jaar verplaatst naar het westen. Volgens Tjin A Tsoi heeft een aantal ondernemers concessies gekregen van de overheid om in het gebied zand af te graven voor industriële doeleinden. Het gevaar bestaat dat hierdoor de legstranden kunnen worden vernietigd, waardoor de voor het ecotoerisme zo belangrijke zeeschildpadden zouden kunnen wegblijven. Natuurlijk zou toerisme geen argument moeten zijn, maar de bedreigde status van de schildpadden.
Tjin A Tsoi riep de regering in te grijpen binnen het kader van haar beleid omtrent bescherming van zeeschildpadden. De concessionarissen zouden andere gebieden toegewezen moeten worden.
Inzet WWF Guianas
Inzet WWF Guianas
Minister Ginmardo Kromosoeto van het ministerie van Ruimtelijke ordening, Grond-en Bosbeheer was 13 februari 2013 te Galibi in verband met het begin van het legseizoen van zeeschildpadden. De minister installeerde een aantal arbeiders die de veiligheid van de schildpadden moeten gaan garanderen. Zij gaan er onder andere op toezien, dat de eieren van de zeeschildpadden niet worden gestroopt.
De minister wordt vergezeld door vertegenwoordigers van het World Wildlife Fund Guianas (WWF Guianas) en de dienst ‘s Lands Bosbeheer (LBB). Het WWF heeft een groot schildpaddenbeschermingsproject en financiert LBB ook voor het werk op de legstranden. De Stichting Natuurbehoud Suriname (StiNaSu), die vele jaren eveneens betrokken is geweest bij de bescherming van zeeschildpadden op de Surinaamse stranden, lijkt buiten spel te zijn gezet, mogelijk ten gevolge van de ‘Brownsberg’-affaire waardoor het WWF Guianas de samenwerking met de organisatie heeft beëindigd.
StiNaSu heeft de afgelopen jaren ook samengewerkt met de organisatie Oceanic Society in Californië (VS). Oceanic Society nam deel aan onderzoek naar en monitoring van de lederschildpad, de groene zeeschildpad en de warana.
Eerste stropers begin maart al gearresteerd
Maar, het blijkt lastig om de nesten goed te kunnen beschermen. Het legseizoen was amper begonnen of de eerste stropers werden gearresteerd op zaterdag 2 maart aan boord van een boot op de Marowijnerivier. Een 37-jarige man en zijn 14-jarige zoon hadden 528 krapé eieren in hun bezit, afkomstig van het strand van Babun Santi in het natuurreservaat Galibi. Tijdens een gezamenlijke patrouille van de politie van Albina en jachtopzieners van 's Land Bosbeheer (LBB) konden de twee, waarvan de vader uit het dorp Langamankondre, worden opgepakt. Tegenover de politie verklaarden ze in totaal zestien zakken overboord te hebben gegooid. Slechts één zak kon worden gevonden. Als in alle zakken rond de 500 eieren zouden hebben gezeten, dan hadden de stropers in totaal rond de 8.000 eieren geroofd. Het zou overigens gaan om Orson 'Ory' Kajoeramari en zoon Dominique (Alain). Orson is de jongere broer van Ramses Kajoeramari, kapitein van Langamankondre en NDP-Assembleelid.
UPDATE 21 mei 2013: Orson is maandag 20 mei door de rechter veroordeeld tot een celstraf van 12 maanden waarvan 4 maanden voorwaardelijk met aftrek van de tijd in voorarrest doorgebracht. De man stond onder de lokale jachtopzieners nota bene bekend als een beschermer van de zeeschildpadden. Tijdens de zitting verweerde Orson zich door te beweren, dat hij vier studerende kinderen heeft en dat hij de eieren was gaan rapen om zijn schulden te kunnen aflossen. Toen hij de boete moest betalen, leende hij het geld bij familie. Hij moest zijn schuld terugbetalen en koos vervolgens voor het rapen van de eieren.
Eerste stropers begin maart al gearresteerd
UPDATE 21 mei 2013: Orson is maandag 20 mei door de rechter veroordeeld tot een celstraf van 12 maanden waarvan 4 maanden voorwaardelijk met aftrek van de tijd in voorarrest doorgebracht. De man stond onder de lokale jachtopzieners nota bene bekend als een beschermer van de zeeschildpadden. Tijdens de zitting verweerde Orson zich door te beweren, dat hij vier studerende kinderen heeft en dat hij de eieren was gaan rapen om zijn schulden te kunnen aflossen. Toen hij de boete moest betalen, leende hij het geld bij familie. Hij moest zijn schuld terugbetalen en koos vervolgens voor het rapen van de eieren.
Officier van Justitie Roy Elgin: ‘U hebt uit winstbejag gehandeld. U bent beschermer, maar dan bent u gaan stropen. Binnen twee weken hebt u zich weer schuldig gemaakt aan het strafbare feit.’ Rechter Maytrie Kuldipsingh: ‘U hebt de weg van de minste weerstand gekozen. Ook familieleden die steeds voor u betaald hebben, hebben stank voor dank gekregen. U hebt geen lering getrokken uit de vorige lessen. Dan moet het maar nu met een gevangenisstraf.’
Het WWF Guianas spant zich al jaren in voor de bescherming van de ‘Surinaamse’ zeeschildpadden. Van de zeven zeeschildpadsoorten wereldwijd zijn er vier te vinden op Surinaamse stranden: de lederschildpad (aitkanti, Dermochelys coriacea), de groene- of soepschildpad (krapé, Chelonia mydas ), de warana (Olive Ridley, Lepidochelys olivacea) en de karet (Eretmochelys imbricata). In Guyana, Suriname en Frans Guyana houdt de organisatie zich onder andere bezig met zeeschildpaddenonderzoek, het beschermen van nestgebieden door controle en patrouilles op legstranden en het ontwikkelen van ecotoerisme en alternatieven voor niet-duurzame vismethodes en stroperij. Het WWF Guianas besteedt op haar website uitgebreid aandacht aan haar inspanningen om de zeeschildpadden te beschermen, vooral op de legstranden en in de kustwateren.
Aantal nesten lederschildpadden
Het WWF Guianas spant zich al jaren in voor de bescherming van de ‘Surinaamse’ zeeschildpadden. Van de zeven zeeschildpadsoorten wereldwijd zijn er vier te vinden op Surinaamse stranden: de lederschildpad (aitkanti, Dermochelys coriacea), de groene- of soepschildpad (krapé, Chelonia mydas ), de warana (Olive Ridley, Lepidochelys olivacea) en de karet (Eretmochelys imbricata). In Guyana, Suriname en Frans Guyana houdt de organisatie zich onder andere bezig met zeeschildpaddenonderzoek, het beschermen van nestgebieden door controle en patrouilles op legstranden en het ontwikkelen van ecotoerisme en alternatieven voor niet-duurzame vismethodes en stroperij. Het WWF Guianas besteedt op haar website uitgebreid aandacht aan haar inspanningen om de zeeschildpadden te beschermen, vooral op de legstranden en in de kustwateren.
Aantal nesten lederschildpadden
Het jaarlijks aantal nesten van de lederschildpad op de Surinaamse legstranden blijkt sinds 1967 zeer uiteenlopend te zijn, soms tot zelfs een verschil van rond de 9.000. Dat blijkt uit een overzicht in het rapport ‘An Assesment of the Leatherback Turtle Population in the Atlantic Ocean’ uit april 2007 van het Amerikaanse ministerie van Handel en het ‘National Oceanic and Atmospheric Administration’, opgesteld door de ‘Turtle Expert Working Group’. In de uit ruim vijfentwintig internationale leden bestaande werkgroep was Suriname alleen vertegenwoordigd door Yvette Merton van StiNaSu.
In 1967 werden slechts 90 nesten van de lederschildpad geteld. De volgende jaren was tot en met 1985 een stijgende lijn te bespeuren in het aantal. In 1975 1.625 nesten, in 1984 7.291 en een jaar later 12.401. Vervolgens daalt het aantal in 1986 sterk tot een aantal van 3.599 waarna het in 1988 weer steeg tot 11.436. Maar, een jaar later was er weer een onverklaarbare daling waar te nemen: 2.732. Vervolgens nam het aantal tot en met 2001 weer toe: 1992 een aantal van 10.784 nesten, 1999 16.500 en 31.000 nesten in 2001. De laatste cijfers in het rapport dateren van 2004, 6.600, en 2005 10.000 nesten. Tussen 2001 en 2005 zouden er 7.936 vrouwtjes lederschildpadden zijn geteld, aldus het onderzoeksrapport. In diezelfde periode werd echter ook geconstateerd dat tussen de 9- en 18 procent van de vrouwelijke lederschildpadden verwondingen bleek te hebben, waarvan de meeste waarschijnlijk het gevolg waren van visserijactiviteiten in de Surinaamse kustwateren: 83 procent ‘machette- of netverwondingen’, 1 procent door vishaken en scheepsschroeven/propellers en 16 procent van de dieren had geheel of deels geamputeerde flippers of achterpoten.
Geen cijfers populatie lederschildpadden Suriname
In 1967 werden slechts 90 nesten van de lederschildpad geteld. De volgende jaren was tot en met 1985 een stijgende lijn te bespeuren in het aantal. In 1975 1.625 nesten, in 1984 7.291 en een jaar later 12.401. Vervolgens daalt het aantal in 1986 sterk tot een aantal van 3.599 waarna het in 1988 weer steeg tot 11.436. Maar, een jaar later was er weer een onverklaarbare daling waar te nemen: 2.732. Vervolgens nam het aantal tot en met 2001 weer toe: 1992 een aantal van 10.784 nesten, 1999 16.500 en 31.000 nesten in 2001. De laatste cijfers in het rapport dateren van 2004, 6.600, en 2005 10.000 nesten. Tussen 2001 en 2005 zouden er 7.936 vrouwtjes lederschildpadden zijn geteld, aldus het onderzoeksrapport. In diezelfde periode werd echter ook geconstateerd dat tussen de 9- en 18 procent van de vrouwelijke lederschildpadden verwondingen bleek te hebben, waarvan de meeste waarschijnlijk het gevolg waren van visserijactiviteiten in de Surinaamse kustwateren: 83 procent ‘machette- of netverwondingen’, 1 procent door vishaken en scheepsschroeven/propellers en 16 procent van de dieren had geheel of deels geamputeerde flippers of achterpoten.
Geen cijfers populatie lederschildpadden Suriname
Avanaisa Turny van het WWF Guianas laat in een reactie weten, dat alleen tussen 2000 en 2005 individuele vrouwtjes lederschildpadden zijn geteld. ‘Wij observeren de nesten. Dat is een relatief ‘zwakke’ representatie van de lederschildpaddenpopulatie. Daarnaast zijn het marinedieren, het is een klein percentage van hun tijd dat zij feitelijk op land doorbrengen. Hun populaties zijn niet per land, waar zij nesten, verdeeld, maar in groepen die samen migreren om te paren. Het is uit genetische studies gebleken dat wij één populatie delen met Trinidad, Guyana en Frans-Guyana.’
Over de grote verschillen tussen bepaalde jaren van het aantal nesten zegt Turny: ‘De variaties tussen opeenvolgende jaren is alsvolgt te verklaren. Lederschildpadden die in deze regio komen leggen, komen individueel gemiddeld om de twee tot drie jaar terug om te leggen. Deze tijd gebruiken ze om naar fouragegebieden te reizen, zich vet te mesten om terug te zwemmen om weer eens een legseizoen te coveren. Als je drie groepen hebt A, B en C dan komt in 2001 groep A, in 2002 groep B, in 2003 groep C en een deel van A (die goede fouragegebieden hebben gespot), in 2004 komt de rest van A en en een deel van B, etcetera. Het aantal nestelende wijfjes in een bepaald jaar, maar ook het aantal nesten, zegt nog niets concreets over de grootte van de populatie. Als je pittagging data (Kraaijer: pit = ‘passive integrated transponder’, een soort gps-zender) hebt kun je iets zeggen over de populatie als je minstens vijf jaar aan data hebt.’
Legstranden worden smaller
Tot slot komt Turny tot de conclusie dat er een daling in het aantal nesten in Suriname te bespeuren is, na een stijging in Frans-Guyana. ‘Het blijkt, dat onze ‘stabiele’ stranden in Galibi langzaam maar zeker smaller en steeds onaantrekkelijker voor lederschildpadden worden. Ze wijken vermoedelijk uit naar Frans-Guyana. Om dit wetenschappelijk te bewijzen moeten er pittagging data van zeeschildpadden op onze stranden geïdentificeerd gespot worden in de database van Frans-Guyana dat sinds 2000 en nog steeds pittagging doet. De Fransen zijn hiermee bezig. We zullen blijkbaar moeten wachten op resultaat’, aldus de zeeschildpaddendeskundige van het WWF Guianas in Paramaribo, Avanaisa Turny.
In een reactie op de mededeling van Turny dat de legstranden smaller worden, laat Maartje Hilterman van het ‘Team Aquatic Ecosystems’ binnen het IUCN National Committee of the Netherlands (IUCN NL) in Amsterdam - die jarenlang onderzoek heeft gedaan naar de lederschildpad en andere zeeschildpadsoorten in Suriname - op vrijdag 8 maart het volgende weten:
‘Het verdwijnen van sommige stranden als legstrand is voor lederschildpadden niet zo erg, deze processen zijn in de Guianas regio heel normaal. Stranden komen en gaan en lederschildpadden passen zich daar snel op aan. Ze zijn van alle zeeschildpaddensoorten het meest flexibel in de keuze van hun legstrand, en zijn tevens pioniers als het gaat om het 'bevolken' van nieuwe stranden. Zie ook de poster die we hierover in 2005 op een symposium gepresenteerd hebben. Wel heel zorgelijk is inderdaad de stroperij! Alsook de gevolgen van sommige soorten visserij.’
Daags na ontvangst van de reactie van Avanaise Turny wordt 7 maart bekendgemaakt dat het WWF Guianas dit jaar 73.000 Amerikaanse dollar uittrekt voor het beheer van de legstranden en de bescherming van de zeeschildpadden. Het WWF tekende hiertoe een samenwerkingsovereenkomst met de Surinaamse regering.
Ondanks controles gaat het stropen van eieren gewoon door
Minister Ginmardo Kromosoeto van het ministerie van Ruimtelijke ordening, Grond- en Bosbeheer (RGB), die het contract met WWF tekende, riep de samenleving op om zeeschildpadeieren niet te stropen en te eten. Het legseizoen is in februari begonnen en tot donderdag 7 maart waren er al 3.700 gestroopte eieren in beslag genomen.
Over de grote verschillen tussen bepaalde jaren van het aantal nesten zegt Turny: ‘De variaties tussen opeenvolgende jaren is alsvolgt te verklaren. Lederschildpadden die in deze regio komen leggen, komen individueel gemiddeld om de twee tot drie jaar terug om te leggen. Deze tijd gebruiken ze om naar fouragegebieden te reizen, zich vet te mesten om terug te zwemmen om weer eens een legseizoen te coveren. Als je drie groepen hebt A, B en C dan komt in 2001 groep A, in 2002 groep B, in 2003 groep C en een deel van A (die goede fouragegebieden hebben gespot), in 2004 komt de rest van A en en een deel van B, etcetera. Het aantal nestelende wijfjes in een bepaald jaar, maar ook het aantal nesten, zegt nog niets concreets over de grootte van de populatie. Als je pittagging data (Kraaijer: pit = ‘passive integrated transponder’, een soort gps-zender) hebt kun je iets zeggen over de populatie als je minstens vijf jaar aan data hebt.’
Legstranden worden smaller
Tot slot komt Turny tot de conclusie dat er een daling in het aantal nesten in Suriname te bespeuren is, na een stijging in Frans-Guyana. ‘Het blijkt, dat onze ‘stabiele’ stranden in Galibi langzaam maar zeker smaller en steeds onaantrekkelijker voor lederschildpadden worden. Ze wijken vermoedelijk uit naar Frans-Guyana. Om dit wetenschappelijk te bewijzen moeten er pittagging data van zeeschildpadden op onze stranden geïdentificeerd gespot worden in de database van Frans-Guyana dat sinds 2000 en nog steeds pittagging doet. De Fransen zijn hiermee bezig. We zullen blijkbaar moeten wachten op resultaat’, aldus de zeeschildpaddendeskundige van het WWF Guianas in Paramaribo, Avanaisa Turny.
In een reactie op de mededeling van Turny dat de legstranden smaller worden, laat Maartje Hilterman van het ‘Team Aquatic Ecosystems’ binnen het IUCN National Committee of the Netherlands (IUCN NL) in Amsterdam - die jarenlang onderzoek heeft gedaan naar de lederschildpad en andere zeeschildpadsoorten in Suriname - op vrijdag 8 maart het volgende weten:
‘Het verdwijnen van sommige stranden als legstrand is voor lederschildpadden niet zo erg, deze processen zijn in de Guianas regio heel normaal. Stranden komen en gaan en lederschildpadden passen zich daar snel op aan. Ze zijn van alle zeeschildpaddensoorten het meest flexibel in de keuze van hun legstrand, en zijn tevens pioniers als het gaat om het 'bevolken' van nieuwe stranden. Zie ook de poster die we hierover in 2005 op een symposium gepresenteerd hebben. Wel heel zorgelijk is inderdaad de stroperij! Alsook de gevolgen van sommige soorten visserij.’
Daags na ontvangst van de reactie van Avanaise Turny wordt 7 maart bekendgemaakt dat het WWF Guianas dit jaar 73.000 Amerikaanse dollar uittrekt voor het beheer van de legstranden en de bescherming van de zeeschildpadden. Het WWF tekende hiertoe een samenwerkingsovereenkomst met de Surinaamse regering.
Ondanks controles gaat het stropen van eieren gewoon door
Minister Ginmardo Kromosoeto van het ministerie van Ruimtelijke ordening, Grond- en Bosbeheer (RGB), die het contract met WWF tekende, riep de samenleving op om zeeschildpadeieren niet te stropen en te eten. Het legseizoen is in februari begonnen en tot donderdag 7 maart waren er al 3.700 gestroopte eieren in beslag genomen.
Tijdens een controle door de politie van de post te Stolkertsijver werd zondag 10 maart de chauffeur van een bestelbus aangehouden. De man bleek 29 zakken met eieren van de krapé ofwel groene zeeschildpad in de bus te vervoeren. Geschat wordt dat er ongeveer 500 eieren in een zak zaten, hetgeen zou betekenen dat de man in totaal rond de 14.500 eieren gestroopt zou hebben.
De Ware Tijd bericht dinsdag 19 maart, dat ene O.K die enkele weken terug werd gearresteerd met circa 3.000 schildpadeieren in bezit, in het weekeinde van 16 en 17 maart weer te zijn aangehouden. Bij een controle op Galibi stuitten jachtopzieners voor de tweede keer op de stroper die deze keer ongeveer 1.000 eieren in zijn bezit had. ‘Het is erg lastig en dan geldt het niet alleen voor deze man, maar ook voor anderen die zich hieraan schuldig maken’, zegt Roy Ho Tsoi, hoofd jachtopzieners van ‘s Lands Bos Beheer in de Ware Tijd Online dinsdag 19 maart 2013.
O.K had een tas bij zich en een rol zwarte plastic zakken om de eieren in te doen. Nadat hij eerder deze maand betrapt werd, moest hij een boete van 10.000 SRD betalen. Ho Tsoi zegt, dat de man in het weekend werd betrapt bij het uitgraven van nesten. ‘Hij heeft zich hevig verzet en hij was wanhopig.’
Volgens Ho Tsoi zijn stropers moeilijk op te merken, omdat het terrein uitgestrekt is en zij in de nachtelijke uren bezig zijn. ‘We hebben een bepaalde routine uitgestippeld, maar dat hebben ze al gauw door.’
Het afdelingshoofd zegt dat personen die de eieren opkopen even schuldig zijn als de stropers. In het weekeinde werd een opkoper, die 54 eieren had gekocht in Lelydorp, beboet met 1.500 SRD. ‘Je weet dat het strafbaar is en toch koop je het’, aldus Ho Tsoi.
Een paar dagen later was her weer raak. De politie van Marienburg heeft op de avond van 20 maart drie mannen aangehouden bij Marienburg die in totaal 17 zakken met 7.250 krapé-eieren in bezit hadden, zo meldde het Dagblad Suriname donderdag 21 maart 2013. Eerder waren al acht mannen aangehouden met meer dan 3.000 krapé-eieren in hun bezit.
Noot:
De Surinaamse avondkrant De West besteedde in haar editie van vrijdag 10 mei 2013 aandacht aan het stropen van eieren van beschermde zeeschildpadden en vooral de vraag of het soms voor lokale bewoners, van bijvoorbeeld Galibi, is toegestaan om eieren te stropen. Dezelfde krant besteedde een paar dagen later, dinsdag 14 mei 2013, weer aandacht aan het stropen van zeeschildpadeieren en deze keer vooral aan het feit dat de Jachtwet gewijzigd wordt, waardoor strengere straffen kunnen gaan worden opgelegd aan stropers.
Lees ook dit artikel van donderdag 11 juli 2013 over de stand van zaken met betrekking tot het stropen van eieren en het onthullen van een billboard door het WWF Guianas met een tekst die mensen ervan moet weerhouden om eieren te eten.....
Op 26 juli 2013 werd bekend dat in 2013 tijdens het legseizoen een record aantal eieren in beslag is genomen van 61.000....!
Geraadpleegde bronnen o.a.:
De Ware Tijd bericht dinsdag 19 maart, dat ene O.K die enkele weken terug werd gearresteerd met circa 3.000 schildpadeieren in bezit, in het weekeinde van 16 en 17 maart weer te zijn aangehouden. Bij een controle op Galibi stuitten jachtopzieners voor de tweede keer op de stroper die deze keer ongeveer 1.000 eieren in zijn bezit had. ‘Het is erg lastig en dan geldt het niet alleen voor deze man, maar ook voor anderen die zich hieraan schuldig maken’, zegt Roy Ho Tsoi, hoofd jachtopzieners van ‘s Lands Bos Beheer in de Ware Tijd Online dinsdag 19 maart 2013.
O.K had een tas bij zich en een rol zwarte plastic zakken om de eieren in te doen. Nadat hij eerder deze maand betrapt werd, moest hij een boete van 10.000 SRD betalen. Ho Tsoi zegt, dat de man in het weekend werd betrapt bij het uitgraven van nesten. ‘Hij heeft zich hevig verzet en hij was wanhopig.’
Volgens Ho Tsoi zijn stropers moeilijk op te merken, omdat het terrein uitgestrekt is en zij in de nachtelijke uren bezig zijn. ‘We hebben een bepaalde routine uitgestippeld, maar dat hebben ze al gauw door.’
Het afdelingshoofd zegt dat personen die de eieren opkopen even schuldig zijn als de stropers. In het weekeinde werd een opkoper, die 54 eieren had gekocht in Lelydorp, beboet met 1.500 SRD. ‘Je weet dat het strafbaar is en toch koop je het’, aldus Ho Tsoi.
Een paar dagen later was her weer raak. De politie van Marienburg heeft op de avond van 20 maart drie mannen aangehouden bij Marienburg die in totaal 17 zakken met 7.250 krapé-eieren in bezit hadden, zo meldde het Dagblad Suriname donderdag 21 maart 2013. Eerder waren al acht mannen aangehouden met meer dan 3.000 krapé-eieren in hun bezit.
Noot:
De Surinaamse avondkrant De West besteedde in haar editie van vrijdag 10 mei 2013 aandacht aan het stropen van eieren van beschermde zeeschildpadden en vooral de vraag of het soms voor lokale bewoners, van bijvoorbeeld Galibi, is toegestaan om eieren te stropen. Dezelfde krant besteedde een paar dagen later, dinsdag 14 mei 2013, weer aandacht aan het stropen van zeeschildpadeieren en deze keer vooral aan het feit dat de Jachtwet gewijzigd wordt, waardoor strengere straffen kunnen gaan worden opgelegd aan stropers.
Lees ook dit artikel van donderdag 11 juli 2013 over de stand van zaken met betrekking tot het stropen van eieren en het onthullen van een billboard door het WWF Guianas met een tekst die mensen ervan moet weerhouden om eieren te eten.....
Op 26 juli 2013 werd bekend dat in 2013 tijdens het legseizoen een record aantal eieren in beslag is genomen van 61.000....!
Geraadpleegde bronnen o.a.:
http://news.mongabay.com/2008/0708-hance_galibi.html#L2kL1OGjc231FzIF.99 http://www.oceanicsociety.org/con_surinam_turtle
http://www.wwfguianas.org/our_work/marine_turtles/why_the_guianas_are_special_for_marine_turtles/ http://www.wwfguianas.org/our_work/marine_turtles/results_of_satellite_tracking_of_marine_turtles_in_suriname/
http://www.sefsc.noaa.gov/turtles/TM_555_DcTEWG.pdf
http://www.widecast.org/What/Country/Suriname/Docs/Hilterman_Goverse_2006_Turtles_of_Suriname_2005.pdf
http://www.seaturtle.org/tagging/pit.shtml
http://www.wwfguianas.org/our_work/marine_turtles/why_the_guianas_are_special_for_marine_turtles/ http://www.wwfguianas.org/our_work/marine_turtles/results_of_satellite_tracking_of_marine_turtles_in_suriname/
http://www.sefsc.noaa.gov/turtles/TM_555_DcTEWG.pdf
http://www.widecast.org/What/Country/Suriname/Docs/Hilterman_Goverse_2006_Turtles_of_Suriname_2005.pdf
http://www.seaturtle.org/tagging/pit.shtml
